Pułapka sprężynowa Hookera z zabitą myszą
Dwie myszy złapane w jednej klatce
Lep, z którego udało się uciec gryzoniowi
XV -wieczna pułapka na myszy. Fragment tryptyku de Mérode pędzla Mistrza z Flemalle

Pułapka na myszy (inaczej łapka na myszy) – urządzenie służące do łapania lub zabijania małych gryzoni, w szczególności myszy. Większe urządzania tego typu są także stosowane do łapania szczurów. Pierwsza sprężynowa pułapka na myszy została opatentowana w Stanach Zjednoczonych w roku 1897 przez Williama Hookera[1].

Tradycyjna konstrukcja

Najbardziej znaną konstrukcją pułapki na myszy jest prosty mechanizm sprężynowy umieszczony na deseczce lub metalowej płytce. Do znajdującej się na środku deseczki osi przymocowana jest metalowa, prostokątna ramka. Na oś nałożona jest też sprężyna, która wymusza ruch ramki na jedną stronę pułapki. Po tej stronie znajduje się zapadka wykonana z drutu bądź kawałka blaszki, umieszczona na małej ośce. Po przeciwległej stronie znajduje się jeszcze jeden element w postaci pręta umocowanego jednym końcem do ośki. Nastawienie takiej pułapki polega na odciągnięciu ramki na przeciwległą stronę, założeniu pręta na nią i zablokowaniu go zapadką. Naciśnięcie na zapadkę powoduje odblokowanie pręta, a uwolniona ramka szybko wraca na drugą stronę, uderzając z dużą siłą. Na zapadce umieszcza się małą porcję pokarmu, np. ser, chleb albo masło orzechowe jako przynętę. Gdy gryzoń, przywabiony jedzeniem, naciśnie zapadkę, ramka uderza w niego. Pułapka jest tak zaprojektowana, by zabić mysz, przez uszkodzenie rdzenia kręgowego, zmiażdżenie jej głowy bądź klatki piersiowej. Często jednak zwierzę nie zdycha od razu. Mniejsze urządzenia tego typu są stosowane na myszy, do likwidacji szczurów stosuje się większe konstrukcje.

Elektryczna pułapka

Takie urządzenie, wynalezione później, zabija gryzonie przez porażenie prądem elektrycznym. Zwierzę wchodząc w pułapkę zwiera dwie ukryte elektrody, zamykając obwód, co powoduje śmiertelne porażenie.

Pułapki łapiące żywe zwierzęta

Mysz domowa wypuszczana z pułapki daleko od miejsca schwytania

Dostępne są także urządzenia, które chwytają gryzonie, ale nie robią im krzywdy. Są zbudowane w formie pojemnika, bądź klatki z otworem wejściowym. Gdy zwierzę wejdzie do środka, przywabione jakimś pokarmem umieszczonym wewnątrz pułapki, uruchamia mechanizm zamykający otwór. Taką pułapkę należy regularnie kontrolować, gdyż gryzonie mogą umrzeć z powodu odwodnienia. Złapaną mysz zabija się następnie z dala od miejsca schwytania lub wypuszcza na wolność w odległym miejscu.

Pułapka klejowa na myszy

Nazywana też lepem na myszy. Jest to arkusz pokryty klejem. Gryzoń zostaje uwięziony, gdy wejdzie na taki arkusz. Można go uwolnić przy pomocy oleju. Takie pułapki są bardzo skuteczne. Używane są wszędzie tam gdzie stosowanie trucizn i sprężyn jest zabronione i niepożądane. Pułapki klejowe są bardzo skuteczną metodą monitorowania oraz zwalczania szkodników i insektów.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Animal trap. US Patent Office, Patent number: 528671, 1894. [dostęp 2013-01-15].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.