Przylepek brodacznik
Alcis jubata
(Thunberg, 1788)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

miernikowcowate

Rodzaj

Alcis

Gatunek

przylepek brodacznik

Przylepek brodacznik (Alcis jubata) – gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych (Geometridae). Jest gatunkiem bardzo rzadko spotykanym. Występuje w wilgotnych borach świerkowych. Nie jest objęty ochroną gatunkową, ale porosty z rodzaju Usnea, na których żyją jego gąsienice, podlegają ścisłej ochronie.

Wygląd

Samica ma czułka nitkowate, samiec grzebykowate. Skrzydła białawe, czasem z ciemnym, drobnym przyprószeniem. Na przednim skrzydle mają bardzo dużą plamkę, połączoną z przednim brzegiem skrzydła. Tylne skrzydło ma natomiast drobną plamkę. Przepaski są bardzo słabo zaznaczone, zazwyczaj zachowane w postaci oddzielnych kropek. Strzępina obu par skrzydeł jest ciemno plamkowata. Rozpiętość skrzydeł od 24 do 27 mm.

Okres lotu

Motyl pojawia się latem: w czerwcu do końca sierpnia. Gatunek ten jest bardzo aktywny nocą, w dzień kryje się na pniach drzew. Spowodowane jest to ubarwieniem skrzydeł. Zimuje w stadium gąsienicy.

Biotop

Gatunek preferuje ostoje porostów krzaczkowatych, znajdujące się w górskich borach świerkowych oraz w puszczach i borach mieszanych. Spotykany również na obrzeżach torfowisk wysokich.

Zasięg występowania

Gatunek występuje w północnej, środkowej i południowej Europie. W Polsce występuje w Puszczy Białowieskiej[1], jest tam jednak coraz rzadziej spotykany.

Rośliny żywicielskie

Gąsienice żyją na porostach z rodzaju brodaczka (w szczególności na okazach gatunku Usnea barbata) rosnących na świerku i jodle.

Zagrożenia

Zagrożenie dla tego gatunku stanowią zanieczyszczenia powietrza, na które bardzo wrażliwe są porosty, będące pokarmem gąsienic. Innym zagrożeniem są zjawiska i działania prowadzące do przesuszenia odpowiednich dla tego gatunku wilgotnych siedlisk leśnych.

Ochrona

Gatunek ujęty w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt.

Zobacz też

Przypisy

  1. Głowaciński Z. (red), Nowacki J. (red.). „Czerwona Księga Zwierząt Polski. Bezkręgowce.”, 2004. Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie i Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu.

Bibliografia

  • J. Buszko, Atlas motyli Polski, 2000.
  • J. Buszko, J. Junnilainen, J.-P. Kaitila, J. Nowacki, K. Nupponen, K. Pałka. 1996a. Nowe i rzadko spotykane w Polsce motyle (Lepidoptera) stwierdzone w południowo-wschodniej części kraju.
  • Motyle Europy. Krzysztof Jonko
  • Polska Czerwona Księga Zwierząt. Bezkręgowce. wydanie internetowe.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.