Przyłącze napowietrzne (kabel samonośny)

Przyłącze elektroenergetyczne – odcinek lub element sieci służące do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci podmiotu, dostosowane do mocy przyłączeniowej z pozostałą częścią sieci przedsiębiorstwa energetycznego, które świadczy na rzecz podmiotu przyłączanego usługę przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej[1].

Podział

Przyłącza elektroenergetyczne można podzielić, w zależności od:

Przyłącze napowietrzne

Przyłącza napowietrzne najczęściej spotykane są na terenach mało zurbanizowanych tj. wiejskich i podmiejskich, gdzie istnieją już sieci napowietrzne. Przyłącza napowietrzne mogą być wykonane przewodami gołymi lub izolowanymi. Przewody te mocowane są najczęściej bezpośrednio do muru budynku przyłączanego z wykorzystaniem wysięgnika lub haków.

Przyłącze kablowe

Przyłącze kablowe jest najczęściej stosowanym sposobem doprowadzenia energii do budynków stojących na obszarze zurbanizowanym. Kabel dzięki naturalnemu uziemieniu (jest ułożony w ziemi) tłumi ewentualne przepięcia powstające w wyniku wyładowań atmosferycznych do sieci elektroenergetycznej, dlatego jest korzystniejszym sposobem zasilania budynku. Kable są jednak narażone na procesy starzeniowe związane z kwasowością gleby – szczególnie w miejscach ich łączenia, dlatego aby ograniczyć ilość muf stosuje się złącza kablowe w których następuje łączenie kabli lub złącza kablowo-pomiarowe wyposażone w panel licznikowy i będące elementem krańcowym przyłącza.

Budowa i projektowanie

Według ustawy Prawo budowlane, budowa przyłączy (w tym elektroenergetycznych) nie wymaga pozwolenia na budowę jednak wymaga sporządzenia planu sytuacyjnego na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub mapy jednostkowej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 29 listopada 2022 r. w sprawie sposobu kształtowania i kalkulacji taryf oraz sposobu rozliczeń w obrocie energią elektryczną (Dz.U. z 2022 r. poz. 2505).
  2. ↑ Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).

Bibliografia

  • Jerzy Laskowski, Nowy Poradnik Elektroenergetyka przemysłowego, Andrzej Boczkowski (oprac.), Warszawa: Centralny Ośrodek Szkolenia i Wydawnictw SEP, 2005, ISBN 83-89008-84-X, OCLC 749969774.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.