Przewlekłe serce płucne

Przewlekłe serce płucne (przewlekły zespół płucno-sercowy, łac. cor pulmonale chronicum, ang. chronic pulmonary heart disease) – choroba polegająca na przewlekłym wzroście ciśnienia krwi w krążeniu płucnym wskutek chorób układu oddechowego, co doprowadza do przerostu prawej komory serca i rozwoju niewydolności krążenia^[1].

Etiologia

Czynnikiem etiologicznym może być każda przewlekła choroba płuc. Najczęściej jest nią rozedma, która jest powikłaniem długotrwałych chorób oskrzeli (astma oskrzelowa, przewlekłe zapalenie oskrzeli). Inne przyczyny obejmują:

zwłóknienie płuc jako powikłanie:
- gruźlicy
- rozstrzenia oskrzeli
- napromieniowania klatki piersiowej
zmiany w obrębie klatki piersiowej:
- kifoskolioza
- zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
- wrodzone zniekształcenia klatki piersiowej
- zwłóknienie opłucnej
- otyłość z hipowentylacją pęcherzykową
- jatrogenne (powikłanie po torakotomii)
nowotwory
mukowiscydozę
sarkoidozę
wrodzoną torbielowatość płuc
układowe choroby tkanki łącznej^[1]

Patogeneza

Przewlekłe zmniejszenie powierzchni oddechowej płuc doprowadza do hipoksji, która powoduje skurcz tętniczek w krążeniu małym (objawia się sinicą). Jednocześnie dochodzi do hiperkapnii, u chorych z ekstremalnym sercem płucnym na jej skutek może dojść do uszkodzenia mózgu i śpiączki. Mechanizmem kompensującym jest w tym przypadku hiperwentylacja. Innym stanem spotykanym w przewlekłym sercu płucnym jest policytemia z hiperwolemią, która wywołuje nadciśnienie płucne, które z kolei doprowadza do przerostu prawej komory serca i niewydolności prawokomorowej^[1].

Objawy i przebieg

Objawy zgłaszane przez chorego to głównie duszność i kaszel z odpluwaniem krwisto-śluzowej plwociny.

Objawy przedmiotowe

sinica (początkowo obwodowych części ciała, w zaawansowanych przypadkach uogólniona)
tachypnoë i tachykardia
niska ruchomość klatki piersiowej i płuc
poszerzenie żył szyjnych
brak powiększenia sylwetki serca
nadmiernie jawny odgłos opukowy nad płucami
wzmożona akcentacja II tonu nad tętnicą płucną
hepatomegalia
obrzęki
rzadko wodobrzusze
szmer skurczowy i rytm cwałowy nad dolną krawędzią mostka

Obraz radiologiczny

objawy choroby podstawowej
cechy przerostu prawej komory
poszerzenie cienia wnęk

P pulmonale

EKG

szpiczasty załamek P w odprowadzeniach II i III (P pulmonale)
głęboki i szeroki załamek S w odprowadzeniu I
wysoki załamek R w odprowadzeniu V₁
wysoki załamek S w odprowadzeniach V₁ – V₆

Badania dodatkowe

liczba czerwonych krwinek powyżej 5,500,000/mm³
podwyższony poziom hemoglobiny
niski OB
duża lepkość krwi
hiperkapnia i hipoksja
wysokie ciśnienie żylne
niska pojemność życiowa płuc^[1].

Leczenie

Leczenie polega na podawaniu:

wziewnych środków bronchodylatacyjnych (adrenalina, izoproterenol)
leków wykrztuśnych
tlenu (tlenoterapia)
w przypadku niewydolności krążenia diuretyków i leków nasercowych
przy hiperkapnii korzystne jest stosowanie acetazolamidu.

Chory musi unikać narażenia na czynniki drażniące płuca, dym tytoniowy (obowiązuje bezwzględny zakaz palenia) i infekcje układu oddechowego^[1].

Rokowanie

Rokowanie jest niepomyślne. Objawy niewydolności oddechowej lub serca i ostre infekcje układu oddechowego pogarszają rokowanie^[1].

Klasyfikacja ICD10

kod ICD10	nazwa choroby
ICD-10: I27.1	Choroba serca w przebiegu kifoskoliozy
ICD-10: I27.9	Zespół sercowo-płucny, nieokreślony

Zobacz też

Przypisy

1 2 3 4 5 6 FranciszekF. Kokot FranciszekF., Choroby Wewnętrzne, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1991, s. 112-113, ISBN 83-200-1551-0 .

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[:13-1] 1 2 3 4 5 6 FranciszekF. Kokot FranciszekF., Choroby Wewnętrzne, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1991, s. 112-113, ISBN 83-200-1551-0 .

[1]