Przemiana politropowa (od gr. πολῠ́ς „wiele” i‎ τρόπος „zwrot”) – proces termodynamiczny w gazie doskonałym, dla którego jest spełnione równanie politropy, tzn. taki, podczas którego jest spełniony następujący związek:

${\displaystyle pv^{n}=p_{1}v_{1}^{n}=p_{2}v_{2}^{n}=\mathrm {const} ,}$

gdzie:

${\displaystyle p}$ – ciśnienie,

${\displaystyle V}$ – objętość,

${\displaystyle n}$ – wykładnik (współczynnik) politropy, stały dla danego procesu politropowego, ale przyjmujący dla różnych procesów politropowych różne wartości, od minus do plus nieskończoności.

Wykładnik politropy jest równy:

${\displaystyle n={\frac {C-C_{p}}{C-C_{v}}},}$

gdzie:

${\displaystyle C_{p}}$ – pojemność cieplna określona w warunkach stałego ciśnienia,

${\displaystyle C_{v}}$ – pojemność cieplna określona w warunkach stałej objętości,

${\displaystyle C}$ – pojemność cieplna w danej przemianie.

Linia przemiany politropowej na diagramie termodynamicznym jest nazywana politropą^[1]. Dla przemian politropowych zachodzą wspólne zależności.

Szczególne przypadki

Szczególnymi przypadkami procesu politropowego są odwracalne procesy^[2]:

• izobaryczny (${\displaystyle n=0,}$ ${\displaystyle C=C_{p}}$),
• izotermiczny (${\displaystyle n=1,}$ ${\displaystyle C}$ nieokreślone),
• adiabatyczny (${\displaystyle n=C_{p}/C_{V},}$ ${\displaystyle C=0}$),
• izochoryczny (${\displaystyle n}$ nieskończone, ${\displaystyle C=C_{V}}$).

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Przemiany termodynamiczne gazu doskonałego