Przekładnik Ferrantiego – rodzaj przekładnika prądowego. Jego działanie polega na sumowaniu magnetycznym przepływów spowodowanych poszczególnymi prądami fazowymi.
Przekładniki tego typu są stosowane w wyłącznikach różnicowoprądowych do pomiaru prądu upływu[1].
Są one też powszechnie stosowane do pomiaru prądu zerowego głównie w kablach oraz, w specjalnym wykonaniu, do pomiaru prądu zerowego w przewodach szynowych, łączących np. prądnicę synchroniczną z szynami zbiorczymi w elektrowniach przemysłowych.
Uzwojenia wtórne przekładników prądowych powinny być ze względów bezpieczeństwa uziemione, aby zapobiec zagrożeniu porażeniem oraz uszkodzeniom przyrządów w razie przebicia izolacji międzyuzwojeniowej. W tym celu uziemia się zaciski wtórne przekładników prądowych, które są ze sobą bezpośrednio połączone (np. punkt gwiazdowy układu uzwojeń wtórnych przekładników). Obwody prądowe należy uziemiać tylko w jednym punkcie. Uziemienie tych obwodów w dwóch lub większej liczbie punktów mogłoby w niesprzyjających okolicznościach, stać się przyczyną błędnego pomiaru prądu przez przekładniki.
Przypisy
- ↑ Budowa i zasada działania – Bezel – Bezpieczeństwo Elektryczne [online] [dostęp 2020-08-21] (pol.).