Przejście graniczne
Hrebenne-Rawa Ruska
ilustracja
Z przodu część polska, w tle ukraińska (maj 2008)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Hrebenne

Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Rawa Ruska

Rodzaj przejścia

drogowe

Rodzaj ruchu

osobowy, towarowy, mrg

Położenie na mapie gminy Lubycza Królewska
Mapa konturowa gminy Lubycza Królewska, na dole znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneHrebenne-Rawa Ruska”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneHrebenne-Rawa Ruska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneHrebenne-Rawa Ruska”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneHrebenne-Rawa Ruska”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneHrebenne-Rawa Ruska”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneHrebenne-Rawa Ruska”
Ziemia50°16′27,9″N 23°35′19,4″E/50,274417 23,588722

Przejście graniczne Hrebenne-Rawa Ruska – polsko-ukraińskie drogowe przejście graniczne położone w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Lubycza Królewska w miejscowości Hrebenne.

Opis

Przejście graniczne Hrebenne-Rawa Ruska[1] z miejscem odprawy granicznej po stronie polskiej w miejscowości Hrebenne ostało uruchomione w 1991[2]. Czynne jest przez całą dobę. Dopuszczony jest ruch osobowy, towarowy bez ograniczeń[3] i mały ruch graniczny[4]. Zakres prowadzonej kontroli: graniczna, celna, weterynaryjna, fitosanitarna, sanitarna, kontrola jakości handlowej artykułów rolno–spożywczych[5].

W 2004 rozpoczęła się modernizacja przejścia granicznego[6], która po stronie polskiej zakończyła się 26 lutego 2007, a trwała nadal przebudowa ukraińskiej części.

Do przejścia granicznego dochodzą polska droga krajowa nr 17 (w przyszłości droga ekspresowa S17) i ukraińska droga międzynarodowa M09, pokrywające się z przebiegiem trasy europejskiej E372.

Podmioty odpowiedzialne

Stan z 2 lutego 2016[5]

Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pojazdów przekraczających granicę:

Administracja przejścia:

  • Zespół Drogowego i Kolejowego Przejścia Granicznego w Hrebennem podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Zamościu (stan zatrudnienia – 32 osoby).

Stanowiska odpraw, miejsca postojowe

Stan z 2 lutego 2016[5]

Kontrola graniczna i celna osób i pojazdów odbywa się na pasach odpraw[7]:

  • Wjazd do RP
    • Samochody osobowe – 5 pasów w tym:
      • 3 pasy ruchu z oznaczeniem All Passports
      • 1 pas ruchu z oznaczeniem ob. UE, EOG, CH
      • 1 pas ruchu z oznaczeniem MRG
    • Autobusy – 1 pas w tym CC i PRIORYTY
    • Samochody ciężarowe – 3 pasy z oznaczeniem All Passports
  • Wyjazd z RP
    • Samochody osobowe – 4 pasy
      • 1 pas ruch z oznaczeniem MRG
      • 1 pas ruchu z oznaczeniem All Passports,
      • 1 pas ruchu z oznaczeniem ob. UE, EOG, CH
      • 1 pas ruchu z oznaczeniem Tax Free/ All Passports
    • Autobusy – 1 pas, w tym CC i PRIORYTY, Tax Free e-service
    • Samochody ciężarowe – 3 pasy z oznaczeniem All Passports.

Dodatkowo, w południowej części przejścia granicznego znajduje się pas ruchu dla pojazdów ciężarowych (ponadgabarytowych) służący do odprawy zarówno na kierunku wjazdowym, jak i wyjazdowym z RP. W przypadku dużego natężenia ruchu, pas ten wykorzystywany jest również do odprawy samochodów osobowych na kierunku wyjazdowym z Polski na Ukrainę[5].

Łączna liczba stanowisk kontrolerskich w pawilonach kontroli paszportowo–celnej przy osobowych i towarowych pasach odpraw – 30 (po 15 dla obu służb) oraz dwa zespołowe stanowiska w budynkach odpraw celnych pasażerów autobusów[5].

Łączna liczba stanowisk kontrolerskich w dodatkowych pawilonach (7 szt.) przy pasach odpraw na platformie wjazdowej do RP, zbudowanych dla służb ukraińskich, które według wcześniejszych ustaleń miały realizować graniczną celną kontrolę wyjazdową z Ukrainy na polskim terytorium – 14[5].

Liczba stanowisk odpraw celnych towarów w innych pomieszczeniach (poza pasami odpraw) – 5 w przywozie i 3 w wywozie[5].

Liczba miejsc postojowych dla samochodów ciężarowych przed budynkami, w których dokonywane są odprawy celne towarów – 33 (w tym 3 dla pojazdów z materiałami niebezpiecznymi) na kierunku przywozowym i 18 na wywozowym (w tym 3 dla pojazdów z materiałami niebezpiecznymi)[5].

Elementy infrastruktury należące do przejścia granicznego

Stan z 2 lutego 2016[5]
  • Lądowisko dla śmigłowców (powierzchnia zabudowy – 1 340 m²)
  • RTG stacjonarny do prześwietlania samochodów ciężarowych
  • Stacjonarne monitory promieniowania typu bramkowego – 3 zestawy
  • Zapory drogowe (szlabany) – 51 szt.
  • Wagi – 6 dynamicznych i 2 statyczne
  • Maszt antenowy.

Infrastruktura usługowa

Stan z 2 lutego 2016[5]
  • Obsługa podróżnych:
    • izolatka/pomieszczenie do udzielenia choremu pierwszej pomocy (powierzchnia użytkowa – 37,80 m)
    • 3 agencje celne
    • filia banku
    • 6 kantorów wymiany walut
    • 2 bary
    • 17 automatów z napojami
    • 6 toalet publicznych (łącznie 44 kabiny i 23 pisuary).

Obiekty kubaturowe

Stan z 2 lutego 2016[5]
  • Budynek główny służb: granicznej i celnej (2 479,88 m²)[uwaga 2]
  • Pawilony kontroli paszportowo–celnej przy pasach odpraw na obu kierunkach ruchu – 15 szt. dla polskich służb (łącznie 410,10 m²)[uwaga 2]
  • Dodatkowe pawilony kontroli paszportowo––celnej na kierunku wjazdowym do RP – 7 szt. dla służb ukraińskich (łącznie 191,38 m²)[uwaga 2]
  • Budynki odpraw pasażerów autobusów – 2 szt.(łącznie 296,56 m²)[uwaga 2]
  • Budynek służb: weterynaryjnej, fitosanitarnej, sanitarnej, kontroli jakości art. rolno–spożywczych (1 854 m²) z zadaszonymi rampami do rozładunku towarów
  • Budynki kontroli szczegółowej samochodów ciężarowych i autobusów – 2 szt. (łącznie 1 319,08 m²)[uwaga 2]
  • Budynek kontroli szczegółowej samochodów osobowych – 2 szt. (łącznie 203,72 m²)[uwaga 2]
  • Pawilony kontroli wjazdu/wyjazdu, przeznaczone dla funkcjonariuszy celnych – 4 szt. (łącznie 32,48 m²)[uwaga 2]
  • Pawilony na rogatkach: wjazdowej i wyjazdowej – 2 szt.(łącznie 16,24 m²)[uwaga 2]
  • Budynek kontroli obecności istot żywych w profilach zamkniętych (159,90 m²)[uwaga 2]
  • Budynek magazynowy Oddziału Celnego (457,00 m²)[uwaga 2]
  • Budynek administratora i zaplecza technicznego przejścia (890,62 m²)[uwaga 2]
  • Budynki podmiotów komercyjnych – 2 szt. (łącznie 1 285,29 m²)[uwaga 2]
  • Wiaty nad pasami odpraw – 4 szt. (łącznie 11 918,84 m²)[uwaga 2].

Przejścia graniczne polsko-radzieckie

W okresie istnienia Związku Radzieckiego od 24 stycznia 1986[8] funkcjonował w tym miejscu punkt uproszczonego ruchu granicznego Hrebenne-Rawa Ruskaja gdzie ruch odbywał się na podstawie przepustek[9], a od 11 czerwca 1991 drogowe przejście graniczne Hrebenne. Czynne było przez całą dobę. Dopuszczony był ruch osobowy dla obywateli polskich i Związku Radzieckiego oraz towarowy dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Radzieckiego[2].

1 stycznia 1964 funkcjonował punkt uproszczonego ruchu granicznego Hrebenne, w którym kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała 1 placówka WOP Hrebenne[10].

W październiku 1945[uwaga 3] na granicy polsko-radzieckiej, w ramach tworzących się Wojsk Ochrony Pogranicza utworzono Przejściowy Punkt Kontrolny Lubycza (PPK Lubycza) – drogowy III kategorii[11]. Przewidziany termin na 1 listopada 1945 nie został dotrzymany, dopiero do końca listopada 1945 zdołano go zorganizować o niepełnej obsadzie etatowej[12].

Galeria

Uwagi

  1. ↑ Poprzednio kontrolę graniczną wykonywała: Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Hrebennem.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 W nawiasach powierzchnia użytkowa.
  3. ↑ Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z 28.10.1945 dot. sformowania przejściowych punktów kontrolnych.

Przypisy

  1. ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 18 maja 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 531).
  2. 1 2 Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 czerwca 1991 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 1991 r. nr 20, poz. 143).
  3. ↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie przejść granicznych, sporządzona w Warszawie dnia 18 maja 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 530).
  4. ↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisana w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku, oraz Protokół, podpisany w Warszawie dnia 22 grudnia 2008 roku, między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zmianie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku (Dz.U. z 2009 r. nr 103, poz. 858).
  5. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Drogowe Przejście Graniczne Hrebenne-Rawa Ruska. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2016-02-02. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).
  6. ↑ Dariusz Nowosad. Nadbużański Oddział Straży Granicznej w latach 1991–2011. „Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych”. VIII–IX, zeszyt 1, 2012–2013, s. 299–314, 2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski. [dostęp 2021-11-24]. (pol.).
  7. 1 2 Placówka Straży Granicznej w Hrebennem. [w:] Nadbużański Oddział SG [on-line]. nadbużański.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
  8. ↑ Porozumienie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisane w Moskwie dnia 14 maja 1985 roku (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 114).
  9. ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 31 maja 1986 r. w sprawie wejścia w życie Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisanego w Moskwie dnia 14 maja 1985 roku (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 115).
  10. ↑ Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza. (1945–1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998, s. 106. ISBN 83-909304-3-9.
  11. ↑ Grzegorz Zaremba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946–1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Szkolenia”. 3/08, s. 99, 2008. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie. (pol.).
  12. ↑ Powstanie Wojsk Ochrony Pogranicza wrzesień–grudzień 1945 r.. W: Jerzy Prochowicz: Studia z Dziejów Wojskowości. T. V. Piotrków Trybunalski: 2016, s. 236. ISSN 2299-3916. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.