Przejście graniczne
Świnoujście-Ahlbeck
Ilustracja
(2006)
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Świnoujście

Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Ahlbeck

Rodzaj przejścia

drogowe

Status

zlikwidowane

Rodzaj ruchu

osobowy: pieszy, rowerowy (bez silników) i autobusowy ruch wahadłowy między Świnoujściem, a Ahlbeckiem, mrg

Położenie na mapie Świnoujścia
Mapa konturowa Świnoujścia, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneŚwinoujście-Ahlbeck”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneŚwinoujście-Ahlbeck”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneŚwinoujście-Ahlbeck”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneŚwinoujście-Ahlbeck”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneŚwinoujście-Ahlbeck”
Ziemia53°55′20″N 14°13′01″E/53,922222 14,216944

Przejście graniczne Świnoujście-Ahlbeck – istniejące do 2007 roku polsko-niemieckie drogowe przejście graniczne położone w województwie zachodniopomorskim, w mieście na prawach powiatu Świnoujście, na wyspie Uznam.

Opis

Przejście graniczne Świnoujście-Ahlbeck z miejscem odprawy granicznej po stronie niemieckiej w miejscowości Ahlbeck[1][2], czynne było całą dobę. Dopuszczone było przekraczanie granicy dla ruchu osobowego: pieszy, rowerowy (bez silników) i autobusowy ruch wahadłowy między Świnoujściem a Ahlbeckiem[3][4] oraz mały ruch graniczny[5]. Kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu wykonywała kolejno: Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Świnoujściu][6], Placówka Straży Granicznej w Świnoujściu[7].

21 grudnia 2007 na mocy układu z Schengen przejście graniczne zostało zlikwidowane.

Przejście graniczne z NRD

W okresie istnienia Niemieckiej Republiki Demokratycznej funkcjonowało w tym miejscu polsko-niemieckie drogowe przejście graniczne Świnoujście. Czynne było codziennie przez całą dobę. Dopuszczone było przekraczanie granicy dla ruchu osobowego: pieszy, pojazdów jednośladowych i regularnych linii autobusowych. Tylko dla obywateli[8]:

  1. Ludowej Republiki Bułgarii
  2. Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej
  3. Niemieckiej Republiki Demokratycznej
  4. Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
  5. Socjalistycznej Republiki Rumunii
  6. Węgierskiej Republiki Ludowej
  7. Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
  8. Mongolskiej Republiki Ludowej.

Kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu wykonywała Graniczna Placówka Kontrolna Świnoujście[9].

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie mocy obowiązującej Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o przejściach granicznych i rodzajach ruchu granicznego, sporządzonej w Bonn dnia 6 listopada 1992 r. (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 527).
  2. Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie mocy obowiązującej Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o małym ruchu granicznym, sporządzonej w Bonn dnia 6 listopada 1992 r. (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 525).
  3. Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 maja 1998 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 1998 r. nr 14, poz. 217).
  4. Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o przejściach granicznych i rodzajach ruchu granicznego, sporządzona w Bonn dnia 6 listopada 1992 r. (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 526).
  5. Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o małym ruchu granicznym, sporządzona w Bonn dnia 6 listopada 1992 r. (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 524).
  6. Zachodnia granica RP – Przejścia graniczne na granicy z RFN. „Pismo Komendy Głównej Straży Granicznej”. 6/1997, s. okładka, 1997. Jarosław Żukowicz (redakcja). Warszawa: Straż Graniczna. ISSN 1234-3897. (pol.).
  7. Ryszard Techman: Straż Graniczna od 1991 – Pomorski Oddział Straży Granicznej. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-10-26]. (pol.).
  8. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 18 stycznia 1978 r. zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1978 r. nr 3, poz. 14).
  9. Pomorska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-10-26]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.