Stelvio
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Wysokość

2758 m n.p.m.

Pasmo

Masyw Ortleru, Alpy Retyckie

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stelvio”
Ziemia46°31′42″N 10°27′12″E/46,528333 10,453333

Przełęcz Stelvio (wł. Passo dello Stelvio; niem. Stilfser Joch, 2758 m n.p.m.) – najwyższa przejezdna przełęcz we włoskich Alpach Wschodnich[1].

Droga na przełęcz

Przez przełęcz przebiega, wybudowana w latach 1820–1825, droga[2] łącząca miejscowość Stelvio (na północnym wschodzie) z Bormio (na południowym zachodzie). Droga nosi nazwę SS38.

Szczegóły podjazdu

Na podjazd od strony północnej prowadzi droga o długości 24,3 kilometra przy średnim nachyleniu 7,4 procent, zawierająca 48 ponumerowanych zakrętów. Daje to rzadko spotykane na innych alpejskich drogach przewyższenie trasy wynoszące ponad 1800 metrów. Podjazd od strony południowo-wschodniej liczy 21,5 kilometra przy średnim nachyleniu 7,1 procent (różnica wysokości to 1533 metry).

Wykorzystanie walorów przełęczy

Przełęcz często gości kolarzy podczas wyścigu Giro d’Italia, będąc najwyższym punktem wśród trzech wielkich Tour'ów[3]. W 2007 roku przełęcz pojawiła się w programie „Top Gear”, a brytyjski dziennikarz motoryzacyjny, Jeremy Clarkson określił ten pełen serpentyn podjazd jako „najlepszą na świecie drogę do jazdy samochodem”. W dwa lata później, testując najnowsze modele Aston Martina, Ferrari i Lamborghini na rumuńskiej Szosie Transfogaraskiej, Clarkson przyznaje, że się okrutnie pomylił. Przełęcz była brana pod uwagę jako miejsce ewentualnego pościgu samochodowego w 22. filmie o Jamesie Bondzie[4].

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Druga pod względem wysokości w całych Alpach po Col de l’Iseran.
  2. ↑ Wybudowali ją Austriacy, łącząc należącą wówczas do Cesarstwa Austriackiego Lombardię z resztą kraju.
  3. ↑ Stelvio climb – the highest of any Grand Tour.
  4. ↑ Produkcja 22. filmu o Bondzie. [dostęp 2008-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-21)].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.