Przełęcz Koniakowska
Ilustracja
Widok z Ochodzitej
Państwo

 Polska

Wysokość

766[1] m n.p.m.

Pasmo

Beskid Śląski, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Koczy Zamek, Tyniok

Położenie na mapie Beskidu Śląskiego
Mapa konturowa Beskidu Śląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Koniakowska”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Koniakowska”
Ziemia49°33′10,2″N 18°58′37,7″E/49,552833 18,977139

Przełęcz Koniakowska (766 m) – dość szerokie i głębokie siodło w obrębie Bramy Koniakowskiej, w głównym grzbiecie Beskidu Śląskiego – i w głównym wododziale Polski, między Koczym Zamkiem na południu a Tyniokiem na północy[1]. Stanowi ona najniższy punkt wododziału między doliną Kameszniczanki w dorzeczu Soły (a więc Wisły) na wschodzie a doliną Olzy w dorzeczu Odry na zachodzie[2]. Zgodnie z nową regionalizacją fizycznogeograficzną Polski przełęcz stanowi granicę między dwoma mezoregionami: Beskidem Śląskim (na północy) i Międzygórzem Jabłonkowsko-Koniakowskim (na południu)[3][4].

Stoki poniżej przełęczy, zwłaszcza wschodnie, są strome i pocięte dość głębokimi wąwozikami drobnych cieków wodnych, dlatego nie była ona nigdy wykorzystywana do celów komunikacyjnych. Budowany z końcem XVIII w. gościniec z Żywca do Jabłonkowa (tzw. Cysorka) poprowadzono na południe od przełęczy – tuż poza szczytem Koczego Zamku[2]. Bezleśny rejon przełęczy pokrywają łąki i pola uprawne rozrzuconych tu przysiółków Koniakowa i Kamesznicy. Grzbietem przez przełęcz wiodą niebieskie znaki szlaku turystycznego ze Zwardonia na Baranią Górę[1].

Szlaki turystyczne

Przez Przełęcz Koniakowską biegnie niebieski szlak turystyczny:

szlak turystyczny niebieski odcinek: Koniaków (przystanek PKS pod Koczym Zamkiem) – Tyniok – Przełęcz Koniakowska – Mała Gańczorka – Gańczorka – Karolówka – Schronisko PTTK Przysłop pod Baranią Górą. Odległość 7,3 km, suma podejść 310 m, czas przejścia 2:20 godz., z powrotem 2 godz.[5]

Przypisy

  1. 1 2 3 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-17].
  2. 1 2 Mirosław Barański, Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 18,20,71,72, ISBN 978-83-89188-71-7.
  3. ↑ Jarosław Balon, Miłosz Jodłowski, Paweł Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] „Regionalna geografia fizyczna Polski”, red. Richling A., Solon J., Macias A., Balon J., Borzyszkowski J., Kistowski M., Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 481–496, ISBN 978-83-7986-381-5.
  4. ↑ Jarosław Balon, Miłosz Jodłowski, Regionalizacja fizycznogeograficzna Karpat Zachodnich – studium metodologiczne, [w:] Struktura środowiska przyrodniczego a fizjonomia krajobrazu, red. Ziaja W., Jodłowski M., Kraków 2014, s. 85–106, ISBN 978-83-640890-2-2.
  5. ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.