wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
67 |
Kod pocztowy |
78-600[1] |
Tablice rejestracyjne |
ZWA |
SIMC |
0531358 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Wałcz | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu wałeckiego | |
53°12′32″N 16°18′41″E/53,208889 16,311389[2] |
Prusinowo Wałeckie – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz[3][4].
Podział
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0531364 | Prusinówko | część wsi |
Historia
Miejscowość pierwotnie związana była z Zachodnim Pomorzem oraz Wielkopolską. Przekazy o średniowiecznej metryce wsi są obecnie niepotwierdzone źródłowo lub uznawane za błędne. Wieś na pewno istnieje co najmniej od połowy XVI wieku. Wymieniona w dokumencie zapisanym z 1532 pod nazwą Payschendorff, 1577, 1579 Prusendorp[5].
Niektórzy historycy podają, że pierwsza wzmianka o Prusinowie zapisana została w 1291. Nie są znane jednak źródła tej informacji. Miejscowość została wymieniona także w brandenburskim Landbuchu w 1337 jednak przez historyków informacja ta jest uznawana za błędną. W 1532 miejscowość była własnością szlachecką w dobrach Tuczno i należała do powiatu wałeckiego Korony Królestwa Polskiego. W 1628 wieś leżała do parafii Nakielno[5].
W 1532 Maciej Tuczyński Wedel nadał synom Janowi, Krzysztofowi i Stanisławowi dobra Tuczno, w tym m. in. Prusinowo. W 1556 właścicielem miejscowości był Krzysztof Tuczyński Wedel z Tuczna, który w 1556 sprzedał wieś z zastrzeżeniem prawa odkupu Maciejowi Smoguleckiemu za 1400 złotych, a w 1557 wydzierżawia mu tę wieś. W 1562 Smogulecki sprzedał Prusinowo z zastrzeżeniem prawa odkupu braciom Puttkamerom -Mikołajowi, Jakubowi sędziemu pomorskiemu, Wawrzyńcowi i Erazmowi za 4000 srebrnych talarów. W latach 1565-1568 właściciel wsi Mikołaj Puttkamer starosta ze Szczecinka odnotowany został jako zalegający z podatkami[5].
W latach 1584-1585, syn Krzysztofa, Stanisław Tuczyński Wedel sprzedał wieś w 1584 wraz z jeziorami Derzeń Wielki, Derzeń Mały oraz połową jeziora Nakło za 7000 srebrnych talarów Urszuli córce zmarłego Jerzego Wedla Frydląckiego. W 1585 została wwiązana w majątek Prusinowo[5].
Miejscowość odnotowano w historycznych rejestrach podatkowych. W 1577 Jozue Puttkamer zapłacił pobór ze swej części Prusinowa liczacej 18 łanów oraz 4 zagrodników. W 1579 zapłacił on pobór ze swojej części Prusinowa od 18 półśladów, 4 zagrodników, kowala, karczmarza oraz od dwóch pasterzy[5].
W 1628 wieś Prusinowo należał do parafii Nakielno. W latach 1641, 1663 wspomniano drewniany kościół. Wieś była wtedy filią parafii w Tucznie. W wyniku I rozbioru Polski w 1772, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i znalazła się w zaborze pruskim. W 1944 wieś nosiła nazwę Preussendorf[5].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1034 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 110394
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- 1 2 GUS. Rejestr TERYT
- 1 2 3 4 5 6 Gąsiorowski 1999 ↓, s. 823.
Bibliografia
- Antoni Gąsiorowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. III (L – Q), zeszyt 4, hasło „Prusinowo”. Poznań: Wydawnictwo PTPN, 1999, s. 823.