Protesty w Korei Północnej – antyrządowe protesty o charakterze społeczno-politycznym w Korei Północnej przeciwko pogorszeniu warunków życiowych po denominacji wona. Protesty te były pierwszym jawnym buntem w Korei Północnej^[1].

Protesty

Od 30 listopada do 6 grudnia 2009 roku Korea Północna przeprowadziła denominację wona, w dążeniu do opanowania inflacji i rozwoju czarnego rynku (w rzeczywistości reforma miała na celu ograniczenie handlu ulicznego oraz zwiększenie kontroli służb publicznych nad ludnością)^[1]. Korea Północna wprowadziła nowe banknoty, obcinając dwa zera w stosunku do starej waluty^[1]. Obywatele Korei Północnej mogli wymienić pieniądze do kwoty 100 tysięcy starych wonów na gospodarstwo domowe oraz dodatkowo po 50 tysięcy na jednego członka rodziny^[1]. Pozostałe środki miały być deponowane w bankach^[2]. Mieszkańcy mogli wymieniać pieniądze przez kilka dni^[1]. Osobą odpowiedzialną za reformę był północnokoreański polityk, szef resortu finansów i planowania, Pak Nam Gi^[1].

Uchodźcy z Korei Północnej poinformowali, że ludzie wyrzucali pieniądze do rzek, ponieważ nie mogli ich deponować w państwowych bankach^[1]. Niektórzy wymieniali na czarnym rynku wony na juany i dolary (dopóki rząd nie zakazał korzystania z tych walut)^[1].

W protestach Koreańczycy palili banknoty^[1]. Pojawiły się także hasła wymierzone w ówczesnego przywódcę Korei Północnej, Kim Dzong Ila^[1]. Ważniejsze manifestacje odbyły się w dwóch punktach Hamhŭnga^[2]. Na miejscowym uniwersytecie studenci rozdawali ulotki potępiające politykę rządu^[2]. Oprócz tego na uczelni pojawiły się graffiti Dziedziczna sukcesja to zdrada socjalizmu! oraz Precz z Kim Dzong Ilem!^[3]. Po protestach 12 ich organizatorów stracono, choć nie wiadomo dokładnie, ilu osób bezpośrednio dotknęły represje^[4]. Po stłumieniu rozruchów Pak Nam Gi został rozstrzelany^[1]. Uniwersytet w Hamhŭngu został na jakiś czas zamknięty^[3]. Oficjalnie podano, że studenci przerwali naukę, by pomóc w pracach rolnych^[3].

Przypisy