Święci
Procesjusz i Martynian
męczennicy
Ilustracja
Obraz Valentina de Boulogne z 1629
Data urodzenia

I wiek

Data i miejsce śmierci

67[1]
Rzym

Czczeni przez

Kościół katolicki,
Kościół prawosławny

Wspomnienie

2 lipca (katolicyzm), 11 kwietnia (prawosławie, według kalendarza juliańskiego)

Atrybuty

palma

Patroni

służb więziennych

Procesjusz i Martynian[2] (zm. 67?[1][3]) – męczennicy wczesnochrześcijańscy, święci Kościoła katolickiego i prawosławnego[4][5].

Żywot

Męczenników o takich imionach wzmiankuje Martyrologium Hieronymianum pod dniem 2 lipca[6]. Nie wiadomo, czy legenda łącząca ich z apostołami Piotrem i Pawłem jest prawdziwa[6].

Legenda

Według starożytnej legendy święci Procesjusz i Martynian mieli być żołnierzami rzymskimi w czasach Nerona. Powierzono im zadanie strzeżenia w więzieniu mamertyńskim apostołów Piotra i Pawła. Widząc cuda dokonywane przez apostołów oraz wsłuchując się w ich nauki[5], Procesjusz i Martynian mieli poprosić o chrzest. Kiedy okazało się, iż nie ma wody, której apostołowie mogliby użyć, Piotr miał wyprowadzić strugę ze Skały Tarpejskiej. Po chrzcie neofici mieli zaproponować apostołom pomoc w ucieczce z więzienia. Gdy sędzia Paulin dowiedział się o konwersji strażników, polecił ich uwięzić i torturować, kolejno przez spoliczkowanie[3], łamanie, opalanie, żądlenie przez skorpiony[7], aż w końcu zostali straceni przez ścięcie[5]. Święci ponieśli śmierć męczeńską przy Via Aurelia. Ich ciała pochowała na terenie swego prywatnego cmentarza niejaka Lucyna[8].

Kult świętych

Męczennicy Procesjusz i Martynian czczeni byli w Rzymie począwszy od III lub IV wieku[6]. Nad ich grobem wzniesiono w IV wieku kościół, w którym w dniu ich wspomnienia papież Grzegorz I miał wygłosić jedną ze swych homilii. Świątynia ta nie zachowała się, ale jej istnienie potwierdził Beda Czcigodny. Relikwie przeniósł w IX wieku do bazyliki św. Piotra papież Paschalis I. W 1605 złożono je do porfirowej urny pod ołtarzem św. Piotra. Wspomnienie liturgiczne przypada 2 lipca, w dniu złożenia ciał na Cmentarzu św. Damazego w Rzymie. W 1969 wspomnienie Procesjusza i Martyniana usunięto z kalendarza świętych. Obowiązuje w rycie rzymskim. Świętych wymienia Martyrologium rzymskie[9].

W Kościele prawosławnym wspomnienie liturgiczne męczenników przypada na 11 kwietnia (według kalendarza juliańskiego)[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Przypuszczalny rok śmierci apostołów Piotra i Pawła.
  2. ↑ Magiczny świat starych aerofonów w dniu świętych Procesjusza i Martyniana. gorzow.gazeta.pl, 2013-07-01. [dostęp 2013-07-01].
  3. 1 2 Martyrs Processus and Martinian of Rome [online], The Orthodox Church in America (ang.).
  4. 1 2 Мученики Прокесс и Мартиниан Римские. days.pravoslavie.ru, 2013-07-02. [dostęp 2013-07-02].
  5. 1 2 3 The Holy Martyrs Processus and Martinian [online], Serbian Orthodox Church (ang.).
  6. 1 2 3 Johann Peter Kirsch, Sts. Processus and Martinian, [w:] The Catholic Encyclopedia, 1911 (ang.).
  7. ↑ Giovanni Sicari: Santi Processo e Martiniano. www.enrosadira.it. [dostęp 2013-07-01]. (wł.).
  8. ↑ Agostino Amore: Santi Processo e Martiniano. www.santiebeati.it, 2009-07-04. [dostęp 2013-07-01]. (wł.).
  9. ↑ J.P. Kirsch: Sts. Processus and Martinian. www.newadvent.org. [dostęp 2013-07-01]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.