„niemiecki październik” | |||
Czas |
23–24 października 1923 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo strony rządowej | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Powstanie hamburskie[1][2] (niem. Hamburger Aufstand) – powstanie robotników w Hamburgu w 1923 r., zorganizowane przez Komunistyczną Partię Niemiec (KPD), kierowane przez Ernsta Thälmanna.
Przebieg powstania
Chociaż KPD w Hamburgu w tym czasie miała około 14 000 członków, jedynie około 300 brało czynny udział w powstaniu. Udało im się zdobyć w sumie około 250 sztuk broni. Powstanie udało się zdławić już w ciągu kilku godzin. Tylko w dzielnicy Barmbek, gdzie w poprzednich wyborach około 20 procent głosujących opowiedziało się za KPD, i gdzie powstańcy mieli wsparcie ze strony ludności, byli oni w stanie utrzymać się pod ciągłym ostrzałem przez cały dzień. W nocy, przekonani o beznadziejności sytuacji, opuścili potajemnie swoje stanowiska.
Konsekwencje
Podczas powstania zginęło łącznie co najmniej 100 osób, 17 policjantów, 24 powstańców i 61 osób cywilnych, ponad 300 zostało rannych. 1400 osób zostało aresztowanych. Powstanie stało się pretekstem do likwidacji lewicowych rządów w Saksonii i Turyngii.
Przypisy
- ↑ Hamburskie powstanie - Zapytaj.onet.pl [online], portalwiedzy.onet.pl [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-19] (pol.).
- ↑ HAMBURSKIE POWSTANIE - Encyklopedia w INTERIA.PL [online], encyklopedia.interia.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).