Powiat piltyński
Kreis Pilten
1585–1795
Konstytucja

Ordinatio Regiminis
& Judiciorum
in Districtu Piltensi Ducatus Curlandiae,
& Semgaliae
per Commissarois Sacrae Regiae Majestatis
& Reipublicae constituta,
& promulgata (1617)

Stolica

Hazenpot
(miejsce sejmiku)

Status terytorium

autonomiczna część unii polsko-litewskiej

Powierzchnia
 • całkowita


4558 km²

Waluta

talar, floren

przyłączenie Stift Pilten
do unii polsko-litewskiej

cesja
od Królestwa Danii
i Norwegii
(1585)

Wcielenie powiatu
do guberni kurlandzkiej

Imperium Rosyjskie
(1795)

Religia dominująca

luteranizm

Mapa
powiat piltyński jako pozostałość uposażenia biskupa kurlandzkiego (kolor pomarańczowy)

Powiat piltyński, inaczej też ziemia piltyńska (łac. Districtus Regii Piltensis, niem. Kreis Pilten) – autonomiczna część unii polsko-litewskiej, w latach 1685-1717 w unii z Księstwem Kurlandii i Semigalii[1].

Geneza

Po śmierci Magnusa Inflanckiego posiadane przez niego ziemie, będące uprzednio uposażeniem biskupa kurlandzkiego, zostały przyłączone do unii polsko-litewskiej, jako powiat piltyński, na podstawie traktatu polsko-duńskiego, zawartego 10 kwietnia 1585 r. w Kronborgu[2].

Starostwo piltyńskie

W efekcie postanowień traktatu kronborskiego z 1585 r. niegrodowe starostwo piltyńskie stanowiło zastaw związany z zapłatą na rzecz Danii za przekazanie powiatu piltyńskiego unii polsko-litewskiej. Od 1623 r. zastaw ten należał do rodziny Maydell, której członkom na tej podstawie przysługiwał tytuł starostów piltyńskich[3].

Rozbiór

W wyniku III rozbioru w 1795 r. powiat piltyński wszedł w skład należącej do Rosji guberni kurlandzkiej.

Zobacz też

  • Tomasz Paluszyński: Czy Rosja uczestniczyła w pierwszym rozbiorze Polski czyli co zaborcy zabrali Polsce w trzech rozbiorach? Nowe określenie obszarów rozbiorowych Polski w kontekście analizy przynależności i tożsamości państwowej Księstw Inflanckiego i Kurlandzkiego, prawnopaństwowego stosunku Polski i Litwy oraz podmiotowości przedrozbiorowej Rzeczpospolitej. Poznań: Wydawnictwo Rys, 2006, s. 57. ISBN 83-60517-08-8.
  • Piltyń i powiat piltyński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 145.
  • Hazenpot, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 42.

Przypisy

  1. ↑ Bogusław Dybaś: Na obrzeżach Rzeczypospolitej. Sejmik piltyński w latach 1617-1717. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2004, s. 34-311. ISBN 83-231-1793-4.
  2. ↑ op. cit. str. 26-27.
  3. ↑ op. cit. str. 26-27, 57.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.