Widok na port z falochronu zachodniego | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ portu |
morski |
Data powstania |
1337 |
Adres bosmanatu |
Marynarki Polskiej 1, |
Obroty ładunkowe (2014) |
1,2 tys. ton[1] |
Długość nabrzeży |
822 |
Maksymalna głębokość |
6 m |
Położenie na mapie Ustki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego | |
54°35′10″N 16°51′11″E/54,586111 16,853056 | |
Strona internetowa |
Port morski Ustka – port morski nad Morzem Bałtyckim, w ujściu rzeki Słupi, w mieście Ustka, w woj. pomorskim. Port obsługuje głównie statki rybackie, turystyczne i jednostki sportowe.
Działalność
W 2006 r. obroty ładunkowe w porcie Ustka wynosiły 7,2 tys. ton, w tym 6,9 tys. ton w obrocie wewnątrzkrajowym, a 0,3 tys. ton w międzynarodowym obrocie morskim. Przeładowano 5,0 tys. ton drobnicy oraz 2,2 tys. ton ropy i przetworów naftowych[2].
Ruch graniczny w porcie odbywa się poprzez morskie przejście graniczne Ustka.
Warunki nawigacyjne
Wielkość statków wchodzących do portu Ustka nie może przekraczać 80 m długości całkowitej[3], 12,0 m szerokości i 4,0 m zanurzenia dla wody słodkiej. Maksymalne parametry statku dla portu długość całkowita 80 m, szerokość 21,0 m zanurzenie statku przy średnim stanie dla wody słodkiej 4,0 m[4].
Infrastruktura
Nabrzeże/pirs | Długość |
---|---|
nabrzeże Kołobrzeskie | 231,0 mb |
nabrzeża Słupskie | 181,0 mb |
nabrzeże Lęborskie | 151,5 mb |
nabrzeże Władysławowskie | 86,5 mb |
nabrzeże Łebskie | 41,5 mb |
nabrzeże Elbląskie | 111,0 mb |
nabrzeże Puckie | 55,2 mb |
nabrzeże Sopockie | 98,7 mb |
nabrzeże Helskie | 155,4 mb |
nabrzeże Pilotowe | 155,5 mb |
nabrzeże Jachtowe | 67 mb |
nabrzeże Swarzewskie | 78 mb |
nabrzeże Oksywskie | 120 mb |
nabrzeże Karwińskie | 166 mb |
nabrzeże Kuźnickie | 50,5 mb |
nabrzeże Rozewskie | 215 mb |
nabrzeże Darłowskie | 163 mb |
Ostroga Helska | 100 mb |
Kanał portowy ma powierzchnię 45 669,13 m² – od główki Ostrogi Helskiej do mostu przy ul. Dworcowej[5].
Obrotnica statków o średnicy 75 m i głębokości 5,5 m znajduje się pomiędzy Nabrzeżem Kołobrzeskim a Nabrzeżem Helskim i Łebskim[6]..
W 2006 roku całkowita długość nabrzeży w porcie Ustka wynosiła 822 m, z czego 586 m to nabrzeża przeładunkowe[7].
Baseny portowe mają następujące powierzchnie: Basen Węglowy – 9 450 m², Basen Osadowy – 13 240 m², Basen Awanportu – 43 100 m²[5].
Obecne granice portu zostały ustalone w 2024 roku[8].
Historia portu
Historia portu sięga XIV wieku. Pierwsze falochrony zaczęto budować po 1337 roku, po podpisaniu umowy ze Święcami[9]. Początkowo rozładunek i załadunek statków odbywał się w przystani w Słupsku, do której statki przeciągano rzeką Słupią (w tym celu wzdłuż rzeki powstały ścieżki holownicze). Ruch statków do Słupska ustał w XVI wieku[10], jakkolwiek nie zaprzestano na Słupi spławu, np. drewna. W kolejnych latach port był niszczony przez sztormy, a Słupskowi – jego właścicielowi – brakowało środków na naprawy[11]. W XVIII wieku, na mocy decyzji Fryderyka Wilhelma II, nastąpiła odbudowa portu oraz rozwój przemysłu stoczniowego[12]. Większa rozbudowa portu nastąpiła w latach 1809-1810. Falochron wschodni odbudowano i wydłużono do 53 m[13]; wzmocniono także prawy brzeg Słupi u nasady falochronu. W latach 1818-1820 wydłużono falochron do 76 m[14].
22 grudnia 1831 port w Ustce przeszedł na własność państwa pruskiego, które przejęło finansowanie prac inwestycyjnych. W latach 1834-1863 pochłonęły one 600 000 marek[15]. Drugi etap rozbudowy nastąpił w latach 1864-1903. W tym czasie port został pogłębiony; nastąpiła również budowa masywnych, odpornych na sztormy falochronów[16].
Pierwsza latarnia morska w porcie powstała w 1871 roku[12]. Początkowo naftowa, wciągana na maszt przy stacji pilotów, w późniejszym okresie podlegała ciągłym modyfikacjom (np. zastosowano soczewkę Fresnela). Od 1904 latarnia emitowała białe, przerywane światło, którego źródło znajdowało się na wysokości 11,2 m.
W I połowie XX wieku port nie ulegał już zasadniczym przekształceniom, przeprowadzono jedynie drobne prace przy urządzeniach w porcie. Plany rozbudowy portu w Ustce, pomimo podjęcia pewnych robót (budowa mola), zarzucono po włączeniu Gdańska do III Rzeszy w 1939 roku. W 1961 roku Minister Żeglugi formalnie ustanowił port morski w Ustce[17]. W latach 70. XX w. istniały niezrealizowane plany powstania w Ustce dużej stoczni, co wiązało się z koniecznością rozbudowy portu. W latach 80. i 90. XX w. dokonano wzmocnienia falochronów.
W latach 1989–1993 przy porcie funkcjonował wolny obszar celny o powierzchni 8,12 ha[18][19][20].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Główny Urząd Statystyczny – Gospodarka morska w Polsce w 2014 roku
- ↑ Tabl. 3 /29/. Obroty ładunkowe w portach morskich. W: Rocznik statystyczny gospodarki morskiej 2007. Warszawa, Szczecin: Główny Urząd Statystyczny, 2007, s. 72. ISSN 0867-082X.
- ↑ Strona zarządu portu. [dostęp 2023-02-18].
- ↑ Zarządzenie Nr 1 Dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku z dnia 28 kwietnia 2014 r. Przepisy portowe (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2014 r. poz. 2157)
- 1 2 3 Załącznik Nr 6 do Zarządzenia Nr 1 Dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku z dnia 17 maja 2012 r. ws. określenia akwenów portowych oraz ogólnodostępnych obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury portowej (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2012 r., poz. 2103, Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2012 poz. 1436)
- 1 2 Locja Bałtyku, wybrzeże polskie, 502. Gdynia: Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej, 2016, s. 131-132. ISBN 978-83-61175-16-2.
- ↑ Tabl. 1 /27/. Długość nabrzeży w portach morskich w 2006. W: Rocznik statystyczny gospodarki morskiej 2007. Warszawa, Szczecin: Główny Urząd Statystyczny, 2007, s. 64. ISSN 0867-082X.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 10 kwietnia 2024 r. (Dz.U. z 2024 r. poz. 575)
- ↑ Zbigniew Szopowski, MAŁE PORTY POMORZA ZACHODNIEGO W OKRESIE DO DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ, Warszawa-Poznań 1962, PWN, str. 73
- ↑ Józef Lindmajer, Teresa Machura, Zygmunt Szultka; DZIEJE USTKI, Słupsk 1985, str.31
- ↑ Józef Lindmajer, Teresa Machura, Zygmunt Szultka; DZIEJE USTKI, Słupsk 1985, str.49
- 1 2 Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. II, PWN Warszawa 1994
- ↑ Zbigniew Szopowski, MAŁE PORTY POMORZA ZACHODNIEGO W OKRESIE DO DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ, Warszawa- Poznań 1962, PWN, str. 73
- ↑ Zbigniew Szopowski, MAŁE PORTY POMORZA ZACHODNIEGO W OKRESIE DO DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ, Warszawa- Poznań 1962, PWN, str. 80
- ↑ Józef Lindmajer, Teresa Machura, Zygmunt Szultka; DZIEJE USTKI, Słupsk 1985, str. 71
- ↑ Józef Lindmajer, Teresa Machura, Zygmunt Szultka; DZIEJE USTKI, Słupsk 1985, str. 73
- ↑ Rozporządzenie Ministra Żeglugi z dnia 17 czerwca 1961 r. (Dz.U. z 1961 r. nr 41, poz. 211)
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1989 r. (Dz.U. z 1989 r. nr 37, poz. 202)
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 sierpnia 1993 r. (Dz.U. z 1993 r. nr 81, poz. 383)
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 sierpnia 1993 r. (Dz.U. z 1993 r. nr 83, poz. 389)
Bibliografia
- Anderson, Baugeschichte des Hafens von Stolpmünde, [w:] "Zeitschrift für Bauwesen" 1897.
- J. Lindemajer, T. Machura, Z. Szultka, Dzieje Ustki, Słupsk 1985 r.
- Piotrowski Klemens, Z historii portów Kołobrzegu, Darłowa i Ustki, zeszyty naukowe Politechniki Szczecińskiej, nr 30, 1962
- Święchowski Zygmunt, Mertka Józef, Z dziejów Słupska i Ustki, Poznań, Słupsk, 1958
- Stolpmünder Chronik, Verfaßt im Jahre 1936 von WALTER DOMINICK, Herausgegeben anläßlich des Patenschaftstreffens in Glückstadt am 9. und 10. Mai 1959, von Dr. Walter Kuschfeldt Verlag: Stolper Heimatkartei, Lübeck Druck: Eugen Radtke, Lübeck
- Zbigniew Szopowski, Małe porty Pomorza Zachodniego w okresie do drugiej wojny światowej, Warszawa-Poznań 1962, PWN.
- Piotr Konarski; Dolna Słupi i jej ujście, [w:] Słupia nr 8, Słupsk 2003