Poporodowe zapalenie tarczycy
Thyreoditis post partum
Klasyfikacje
ICD-10

O90.5

Poporodowe zapalenie tarczycy (łac. thyreoditis post partum), ciche zapalenie tarczycy – rzadkie[1], destrukcyjne zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym.

Przebieg jest czterofazowy:

Zapalenie może wystąpić samoistnie lub w okresie poporodowym[2].

Definicja

Zaburzenia czynności tarczycy (przemijające lub trwałe) pojawiające się w pierwszym roku po porodzie.

Epidemiologia

Choruje ok. 5% kobiet po porodzie.

Obraz histologiczny[3]

Podostre limfocytowe zapalenie tarczycy.

Diagnostyka

Poporodowe zapalenie tarczycy rozpoznaje się u ok. 50% kobiet, u których stwierdzono podczas ciąży podwyższony poziom przeciwciał anty-TPO. Jednocześnie, zwiększenie poziomu przeciwciał anty-TPO w czasie ciąży zwiększa ryzyko poronień samoistnych.

Oznaczenie poziomu przeciwciał może być wykorzystywane do ustalania rozpoznania, ale dużej czułości badania (ok. 90%) towarzyszy mała swoistość (ok. 50%). Mniejsze znaczenie diagnostyczne ma oznaczenie stężenia przeciwciał anty-Tg.

Nadczynności tarczycy, wyrażonej laboratoryjnie przez wzrost stężenia FT4 lub obniżenie stężenia TSH, towarzyszy niska jodochwytność i niewielki wzrost OB[1].

Przebieg naturalny

W większości przypadków przebieg zapalenia jest bezbolesny[1] i samoograniczający. Uszkodzenie tarczycy prowadzi do zwiększenia poziomu hormonów tarczycy w pierwszych tygodniach[1]. Nadczynność tarczycy rzadko przechodzi w trwałą niedoczynność. Może współwystępować z depresją poporodową.

Leczenie

W fazie nadczynności stosuje się β-blokery, w cięższych przypadkach – glikokortykosteroidy. Brak wskazań do stosowania leków tyreostatycznych, radiojodoterapii lub leczenia operacyjnego[4]. Jeśli dochodzi do rozwoju niedoczynności tarczycy stosuje się leczenie substytucyjne L-tyroksyną.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Tab. IV.B.3-4. W: Choroby wewnętrzne Stan wiedzy na rok 2011 Podręcznik multimedialny oparty na zasadach EBM. Pod redakcją prof. dr. hab. Andrzeja Szczeklika. Wyd. [wersja internetowa]. Medycyna Praktyczna.
  2. ↑ Piotr Gajewski: Interna Szczeklika Podręcznik Chorób Wewnętrznych 2014. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2014, s. 1227-1228. ISBN 978-83-7430-404-7.
  3. ↑ Andrzej Lewiński: Zapalenia tarczycy. W: Choroby wewnętrzne Stan wiedzy na rok 2011. Pod redakcją prof. dr. hab. Andrzeja Szczeklika. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2011, s. 1157. ISBN 978-83-7430-288-3.
  4. ↑ Choroby wewnętrzne Stan wiedzy na rok 2011. Pod redakcją prof. dr. hab. Andrzeja Szczeklika. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2011, s. 1135. ISBN 978-83-7430-288-3.

Bibliografia

  • Andrzej Lewiński: Zapalenia tarczycy. W: Choroby wewnętrzne Stan wiedzy na rok 2011. Pod redakcją prof. dr. hab. Andrzeja Szczeklika. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2011, s. 1159. ISBN 978-83-7430-288-3.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.