Polsko-mongolskie wyprawy paleontologiczne – seria ośmiu wypraw naukowych na pustynię Gobi, zorganizowanych przez Instytut Paleozoologii Polskiej Akademii Nauk i Instytut Geologii Mongolskiej Akademii Nauk. Ekspedycje odbyły się w latach 1963, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1970 i 1971. Kierownikami naukowymi wypraw byli Julian Kulczycki (1963), Kazimierz Kowalski (1964) i Zofia Kielan-Jaworowska (pozostałe wyprawy). Za techniczną organizację ekspedycji odpowiadał Maciej Kuczyński. Główne rezultaty badań opublikowano w latach 1969–1984 na łamach czasopisma Palaeontologia Polonica (Results of the Polish-Mongolian Palaeontological Expeditions). Plon wypraw stanowiły skamieniałości szkieletów i jaj kredowych dinozaurów, kredowych i trzeciorzędowych ssaków, oraz wielu innych zwierząt (jaszczurek, żółwi, ptaków i bezkręgowców), w tym wielu nowych dla nauki[1]. Opracowanie zebranego wówczas materiału trwa do dziś[2].
Opis wypraw znajduje się w popularnonaukowych książkach Zofii Kielan-Jaworowskiej[3][4] i Macieja Kuczyńskiego[5].
Przypisy
- ↑ Institute of Paleobiology, Polish Academy of Sciences. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)].
- ↑ Kielan-Jaworowska Z. Polowanie na dinozaury. Katowice, 1969
- ↑ Kielan-Jaworowska Z. Przygody w skamieniałym świecie. Warszawa, 1973
- ↑ Kuczyński M. Zwrotnik dinozaura. Warszawa: Iskry, 1977