Pojemność rejestrowa brutto (skróty GT, G.T. lub gt, ang. Gross Tonnage) – miara pojemności (tonaż) brutto statków handlowych.

Wbrew nazwie, tonaż brutto nie oznacza masy, lecz objętość (wyznaczaną za pomocą specjalnych wzorów i pomiarów) wszystkich przestrzeni wewnątrz kadłuba i nadbudówek statku, z wyłączeniem zbiorników balastowych. Do 1994 roku pojemność statku podawano w tonach rejestrowych. Tona rejestrowa odpowiadała objętości 100 stóp sześciennych czyli 2,83 m³.

Na mocy konwencji z 1969 roku[1], od 1982 zmieniono sposób pomiaru pojemności i pojemność rejestrową statków zaczęto podawać w jednostkach niemianowanych, jako pojemność brutto (GT) i netto (NT - Net Tonnage), a od 1994 roku zaprzestano co do zasady używania ton rejestrowych[2]. Statkom, których pojemność brutto i netto zostały ustalone zgodnie z konwencją, wydaje się międzynarodowe świadectwo pomiarów (1969).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Międzynarodowa Konwencja o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., sporządzona w Londynie 23 czerwca 1969, ratyfikowana przez Polskę w 1976, weszła w życie 18 lipca 1982 ()
  2. ↑ Z wyjątkiem państw niebędących jej stronami, statków pływających tylko po Wielkich Jeziorach Amerykańskich (jeziorowców), Morzu Kaspijskim oraz rzekach La Plata, Parana oraz Urugwaj i statków sprzed 1982 dla celów innych konwencji.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.