Pojazd silnikowy – napędzany mechanicznie pojazd, który porusza się dzięki własnemu napędowi.

Dyrektywa 2007/46/WE z dnia 5 września 2007 r. definiuje pojazd silnikowy jako napędzany mechanicznie pojazd, który porusza się dzięki własnemu napędowi, mający co najmniej cztery koła, kompletny, skompletowany lub niekompletny, osiągający maksymalną prędkość przekraczającą 25 km/h[1].

Według polskiego kodeksu drogowego to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego[2][uwaga 1].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Pojazdem silnikowym, zgodnie z ustawą, jest zatem: samochód osobowy, samochód ciężarowy, autobus, trolejbus, motocykl, taksówka, pojazd specjalny, pojazd używany do celów specjalnych, pojazd uprzywilejowany, pojazd zabytkowy, pojazd wolnobieżny, ciągnik rolniczy i zespół pojazdów[3].

Przypisy

  1. ↑ Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (CELEX: 02007L0046-20140101).
  2. ↑ (Art. 2 pkt 32) Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 988).
  3. ↑ Kotowski Wojciech: Prawo o ruchu drogowym. Komentarz. Wolters Kluwer Polska, 2011, s. 114. ISBN 978-83-264-1294-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.