Poecilus punctulatus
(Schaller, 1783)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

dzierowate

Nadplemię

Pterostichitae

Plemię

Pterostichini

Podplemię

Pterostichina

Rodzaj

drogoń

Podrodzaj

Poecilus (Poecilus)

Gatunek

Poecilus (Poecilus) punctulatus

Poecilus punctulatusgatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny dzierowatych.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1783 roku przez Johanna Gottlieba Schallera pod nazwą Carabus punctulatus[1].

Morfologia

Chrząszcz o wydłużonym i spłaszczonym[2] ciele długości od 10[3] do 14,3 mm[4], ubarwiony całkowicie czarno, u obu płci z matowymi pokrywami. Całkowicie czarne czułki mają człony od pierwszego do trzeciego zaopatrzone w ostre kile[3][4][2]. Przedplecze ma ostro zaznaczone tylne kąty i bardzo słabo odciśnięte dołki przypodstawowe[2]. Rowki brzeżne przy krawędziach bocznych przedplecza są na całej długości równie wąskie, nierozszerzone w tyle[4]. Pokrywy mają wyraźnie mikrosiateczkowane i płaskie międzyrzędy[3][2], a rzędy słabo wgłębione, zaznaczone tylko jako bardzo delikatne szeregi punktów[3][4][2]. Para chetoporów (punktów szczecinkowych) przytarczkowych występuje zawsze. Na międzyrzędzie trzecim występuje od dwóch do czterech (zwykle trzy) chetoporów, zwykle umieszczonych blisko trzeciego rzędu. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone[4]. Odnóża cechują się stopami ze szczecinkami na spodzie ostatniego członu; te tylnej pary nie mają wyraźnych bruzd po zewnętrznych stronach stóp[2].

Ekologia i występowanie

Owad rozmieszczony na nizinach[4]. Zamieszkuje suche i nasłonecznione tereny otwarte, zwłaszcza o piaszczystym podłożu, w tym stepy, ugory i pola uprawne[4][5].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, północnych Włoch, Danii, Szwecji, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Bułgarii, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry oraz europejskiej części Rosji, a w Azji z zachodniosyberyjskiej części Rosji, Kazachstanu, Uzbekistanu, Iranu i Chin[6][7].

W Bohemii jest owadem zanikającym, a na Morawach odnajdywanym sporadycznie[4]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek narażony na wymarcie (VU)[8]. Na Słowacji jest sporadycznie spotykany[4].

Przypisy

  1. J.G. Schaller. Neue Insecten beschrieben. „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft zu Halle”. 1 (Dessau), s. 217-332 (318), 1783.
  2. 1 2 3 4 5 6 Von Arved Lompe: Gattung: Poecilus Bonnelli 1810. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-02-22].
  3. 1 2 3 4 Jürgen Trautner, Kartin Geigenmüller: Tiger Beetles, Ground Beetles. Ilustrated Key to the Cicindellidae and Carabidae of Europe. Josef Margraf, 1987, s. 40-47, 61-69, 254-259.
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-44, 248-256.
  5. Bolesław Burakowski, Maciej Mroczkowski, Janina Stefańska, Chrząszcze – Coleoptera. Biegaczowate – Carabidae, część 2, „Katalog Fauny Polski”, 3, 13, Warszawa: Instytut Zoologiczny Polskiej Akademii Nauk, 1974.
  6. Wolfgang Lorenz, Poecilus (Poecilus) punctulatus (Schaller, 1783), O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-22].
  7. Y. Bousquet, Pterostichini, [w:] Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 479-485, ISBN 87-88757-73-0.
  8. Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.