Podmiot zbiorowy w naukach prawnych, inaczej instytucja lub organizacja [w znaczeniu podmiotowym albo przedmiotowym] w naukach o zarządzaniu – to sformalizowany twór społeczny[1], czyli grupa współdziałających osób wyposażonych w zasoby[2], stanowiący podmiot prawa[3][4]. Obejmuje zarówno organizacje gospodarcze nastawione na zysk, jak i organizacje nie nastawione na osiąganie zysku.

Termin instytucja często spotykany bywa w zarządzaniu dla określenia organizacji w znaczeniu przedmiotowym (jako przedmiotu zarządzania, np. przedsiębiorstwa innego, niż przedsiębiorstwo osoby fizycznej), natomiast rzadziej w znaczeniu podmiotowym (jako uczestnika rynku i podmiotu prawa, np. przedsiębiorcy niebędącego osobą fizyczną), a jedynie sporadycznie używany bywa w prawie (instytucja finansowa, instytucja kredytowa, instytucja kultury, instytucja pośrednicząca), gdzie w jego miejsce preferowane są pojęcia podmiotu zbiorowego, organizacji lub jednostki organizacyjnej, między innymi dla odróżnienia od pojęcia instytucji prawnej.

Wśród podmiotów zbiorowych wyróżnia się pod względem prawnym:

Podmioty zbiorowe, z wyjątkiem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, mogą w określonych okolicznościach podlegać odpowiedzialności karnej[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ J. Zieleniewski, Organizacja zespołów ludzkich, PWN, Warszawa 1976, s. 84.
  2. ↑ T. Pszczołowski, Mała encyklopedia prakseologii i teorii organizacji, Ossolineum, Wrocław 1978, s. 86 (hasło: instytucja).
  3. ↑ A. Bednarski, Zarys teorii organizacji i zarządzania, Dom Organizatora TNOiK, Toruń 2001, s. 133 (ISBN 83-7285-007-1).
  4. ↑ Podstawy nauki o organizacji, red. S. Marek, M. Białasiewicz, PWE, Warszawa 2008, s. 15 (ISBN 978-83-208-1737-9).
  5. ↑ Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz.U. z 2023 r. poz. 659)

Bibliografia

  • T. Pszczołowski, Mała encyklopedia prakseologii i teorii organizacji, Ossolineum, Wrocław 1978, s. 86 (hasło: instytucja)
  • J. Zieleniewski, Organizacja zespołów ludzkich, PWN, Warszawa 1976, s. 84
  • M. Bielski, Organizacje. Istota, struktury, procesy, wyd. II, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1997, s. 69–70 (ISBN 83-7016-925-2)
  • A. Bednarski, Zarys teorii organizacji i zarządzania, Dom Organizatora TNOiK, Toruń 2001, s. 133 (ISBN 83-7285-007-1)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.