Podborowo
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

szamotulski

Gmina

Pniewy

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-045[1]

Tablice rejestracyjne

PSZ

SIMC

1008618

Położenie na mapie gminy Pniewy
Mapa konturowa gminy Pniewy, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Podborowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Podborowo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Podborowo”
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego
Mapa konturowa powiatu szamotulskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Podborowo”
Ziemia52°35′51″N 16°20′36″E/52,597500 16,343333[2]

Podborowoosada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy[3].

Podborowo leży na skraju kompleksu leśnego, około kilometra od pieszego żółtego szlaku turystycznego[4].

Pod koniec XIX wieku Podborowo było folwarkiem Żółtowskich[5]. Wchodziło w skład powiatu szamotulskiego[5]. Liczyło wówczas 5 domostw i 77 mieszkańców[5]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 955 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 103959
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1647, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-08-23].
  4. 1 2 Jan Maj, Alicja Dziewulska: Mapa topograficzna Polski N-33-129/130: Poznań. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-150-X.
  5. 1 2 3 Podborowo (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 362. (aut. Edmund Callier)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.