Platerówka
wieś
Ilustracja
Zabytkowy kościół Niepokalanego Serca NMP w Platerówce
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lubański

Gmina

Platerówka

Wysokość

280–320[1] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

603[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-816[3]

Tablice rejestracyjne

DLB

SIMC

0191997

Położenie na mapie gminy Platerówka
Mapa konturowa gminy Platerówka, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Platerówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Platerówka”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Platerówka”
Położenie na mapie powiatu lubańskiego
Mapa konturowa powiatu lubańskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Platerówka”
Ziemia51°03′37″N 15°10′18″E/51,060278 15,171667[4]

Platerówka (niem. Nieder Linde, w 1945 Platerowo, potem Lipy Dolne, następnie do 29 marca 1962 Zalipie Dolne[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Platerówka.

Budynek szkoły podstawowej im. Emilii Plater, mieści się w nim także gminna biblioteka i izba pamięci

Położenie

Platerówka to wieś łańcuchowa o długości około 1,5 km, leżąca na Pogórzu Izerskim, w dolinie strumienia Lipa, na wysokości około 280–320 m n.p.m.[1]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Historia

Powstała najprawdopodobniej w XIII wieku, chociaż pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1334 roku[1]. W latach 1945–1954 siedziba gminy Zalipie Dolne[1]. Miejscowość jest miejscem osiedlenia żołnierek 1. Samodzielnego Batalionu Kobiecego im. Emilii Plater[1]. W Szkole Podstawowej w Platerówce znajduje się Izba Pamięci Samodzielnego Batalionu Kobiecego im. Emilii Plater.

Współczesność

Większość mieszkańców pracuje w sąsiedniej Kopalni i Elektrowni Turów. Na terenie gminy działa straż pożarna, która posiada dwa wozy strażackie.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[6]:

  • kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny, wczesnogotycki z XVI w., przebudowany w XVIII w. Wewnątrz figura Madonny z pocz. XVI w. oraz całopostaciowe nagrobki rycerskie renesansowe, manierystyczne i barokowe. Bogato zdobiona ambona, płaskorzeźby z wizerunkami ewangelistów[7]
  • pastorówka, obecnie szkoła, murowano-drewniana, z 1713 r., XIX–XX w.
  • dwór, obecnie magazyn, gotycki, powstały z 1510 r. – XVI w., XVII w., XVIII w., później funkcjonujący jako spichlerz

Inne zabytki[1]:

  • leśniczówka z 1812 r.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 194-200. ISBN 83-85773-61-4.
  2. ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 943 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101941
  5. ↑ Zarządzenie nr 29 Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 marca 1962 r. w sprawie zmiany nazw niektórych miejscowości. M.P. z 1962 r. nr 28, poz. 118
  6. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 104. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  7. ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk – przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 318.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.