wieś | |
Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
331[1] |
Strefa numeracyjna |
71 |
Kod pocztowy |
56-160[2] |
Tablice rejestracyjne |
DWL |
SIMC |
0882780 |
Położenie na mapie gminy Wińsko | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu wołowskiego | |
51°29′58″N 16°37′55″E/51,499444 16,631944[3] |
Piskorzyna (niem. Piskorsine, w latach 1937 - 1945 Kirchlinden[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wińsko[5][6].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Nazwa
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Bescorzino.[7][8]
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[9]:
- kościół parafialny pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, z lat 1918-1920
- zespół pałacowy:
- pałac, z połowy XVIII w., przebudowany w początkach XX w.
- park, z połowy XIX w.
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 929 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101706
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 194. [dostęp 2012-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.