Piotr Zientarski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1952
Szczecinek

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Stanowisko

senator VI, VII, VIII i IX kadencji (2005–2019), poseł na Sejm IX kadencji (2019–2023), członek Trybunału Stanu (od 2023)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Piotr Benedykt Zientarski (ur. 16 kwietnia 1952 w Szczecinku) – polski polityk i prawnik, adwokat, doktor habilitowany nauk prawnych, senator VI, VII, VIII i IX kadencji, poseł na Sejm IX kadencji. W 2023 wybrany na członka Trybunału Stanu.

Życiorys

Syn Andrzeja Zientarskiego. W 1975 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2010 na UAM uzyskał stopień doktora nauk prawnych ze specjalnością w zakresie prawa konstytucyjnego[1] (na podstawie napisanej pod kierunkiem Marka Chmaja pracy pt. Organizacja wewnętrzna Senatu Rzeczypospolitej Polskiej). W 2020 habilitował się na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim[2] na podstawie rozprawy pt. Sytuacja prawna mniejszości narodowych w systemie konstytucyjnym Rzeczypospolitej Polskiej[3]. Został adiunktem w Koszalińskiej Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych, a także profesorem uczelni w Wyższej Szkole Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie[4].

Odbył aplikację sędziowską i adwokacką, złożył także egzamin radcowski. Pracował w Zespole Adwokackim nr 2 w Koszalinie, w 1990 zaczął prowadzić własną kancelarię. Bronił działaczy opozycyjnych w latach 80., był pełnomocnikiem biskupa koszalińsko-kołobrzeskiego. Uczył podstaw prawa w Średnim Studium Zawodowym dla Pracujących w Koszalinie.

Działacz społeczny i kulturalny, był współtwórcą Bałtyckiego Klubu Jazzowego (prezes w latach 1976–2000), prezesem Klubu Miłośników Sztuki w Koszalinie (1980–1985), prezesem zarządu Koszalińskiego Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego.

W 2005 z ramienia Platformy Obywatelskiej został wybrany na senatora VI kadencji w okręgu koszalińskim. W Senacie pracował w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich (jako wiceprzewodniczący) i Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat senatorski, otrzymując 91 083 głosy. W 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, w nowym okręgu jednomandatowym dostał 50 178 głosów[5]. W 2015 został ponownie wybrany na senatora, otrzymując 40 452 głosy[6]. W listopadzie 2016 został powołany na funkcję wiceministra sprawiedliwości w gabinecie cieni utworzonym przez Platformę Obywatelską[7]. W latach 2007–2015 był członkiem Krajowej Rady Sądownictwa[8].

W wyborach w 2019 uzyskał mandat posła IX kadencji z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu koszalińskim, otrzymując 18 771 głosów[9]. W 2023 bez powodzenia ubiegał się o poselską reelekcję[10]. W 2023 Sejm X kadencji wybrał go na członka Trybunału Stanu[11].

Odznaczenia

W 2001, za zasługi w działalności społecznej na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Koszalinie, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[12].

Życie prywatne

Żonaty, ma troje dzieci.

Przypisy

  1. ↑ Biogram na stronie Senatu (IX kadencja). [dostęp 2018-12-04].
  2. ↑ Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-03-05].
  3. ↑ Sławomir Patyra: Recenzja pracy habilitacyjnej Piotra Zientarskiego. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 12 lutego 2020. [dostęp 2022-02-17].
  4. ↑ Dr hab. Piotr Zientarski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-02-18].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-08-02].
  6. ↑ Znamy już wszystkich senatorów. tvn24.pl, 26 października 2015. [dostęp 2015-10-26].
  7. ↑ Poznaj skład Gabinetu Cieni. gabinetcieni.org. [dostęp 2016-11-18].
  8. ↑ Członkowie Krajowej Rady Sądownictwa. krs.pl. [dostęp 2022-02-17].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-16].
  11. ↑ Kto zasiądzie w Trybunale Stanu? Sejm zdecydował. rp.pl, 21 listopada 2023. [dostęp 2023-11-21].
  12. ↑ M.P. z 2001 r. nr 47, poz. 774

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.