W okresie PRL

W listopadzie 1982 zgłosił się do MSW i podjął pracę w Służbie Bezpieczeństwa^[12]. W czerwcu 1983 ukończył dwumiesięczny kurs podoficerski w Szkole Ruchu Drogowego MO w Piasecznie, otrzymując stopień kaprala^[13]. W okresie od sierpnia 1983 do lipca 1984 odbył studium podyplomowe w Ośrodku Kształcenia Kadr Wywiadowczych MSW w Starych Kiejkutach. Ukończył je z wynikiem dobrym, po czym został awansowany na podporucznika^[14]. W 1987 otrzymał stopień porucznika^[2][15]. Początkowo pracował w Biurze Techniki. Następnie rozpoczął pracę jako oficer wywiadu w XI Wydziale Departamentu I MSW^[16]. Zajmował się zwalczaniem „dywersji ideologicznej”. Aktywnie uczestniczył w operacjach mających na celu przejęcie kontroli nad organizacjami podziemia solidarnościowego w kraju i za granicą oraz w rozpracowywaniu środowisk Radia Wolna Europa. Wielokrotnie realizował także zadania wywiadowcze za granicą m.in. w Jugosławii (1987), Berlinie Zachodnim (1988 i 1989) i Austrii (1989). Był aktywnym członkiem PZPR i ZSMP (od 1982) oraz aktywistą w komitecie zakładowym partii^[6].

W III RP

W sierpniu 1990 został pozytywnie zweryfikowany i przeszedł do Urzędu Ochrony Państwa. W latach 1990–1992 pracował w wydziale antyterrorystycznym Zarządu Wywiadu UOP. Później realizował zadania w Generalnym Inspektoracie Celnym. Od 1993 pracował w Zarządzie Kontrwywiadu UOP na kierunku wschodnim^[17]. W 2000 zdemaskował rezydenturę wywiadu rosyjskiego w Warszawie. Był wówczas oficerem w randze majora. W nagrodę otrzymał list osobisty z gratulacjami od premiera RP Jerzego Buzka^[18][19]. W związku z akcją musiał na pewien czas opuścić kraj^[20]. Od 2002 pełnił służbę w Agencji Wywiadu. Tam również zajmował się kierunkiem wschodnim, lecz głównie w aspekcie zabezpieczenia kontrwywiadowczego placówek dyplomatycznych^[19]. W latach 2000–2006 przebywał na placówce w Londynie jako I sekretarz ambasady RP, gdzie pod przykryciem dyplomaty pełnił funkcję rezydenta polskiego wywiadu. Był także oficerem łącznikowym między Agencją Wywiadu a Secret Intelligence Service (MI6)^[21].

W latach 2006–2009 był wykładowcą w Ośrodku Szkolenia Agencji Wywiadu w Starych Kiejkutach. W latach 2009–2013 pracował w centrali Agencji Wywiadu. W 2011 został awansowany na pułkownika^[10]. W październiku tego samego roku przeszedł na emeryturę ze stanowiska głównego specjalisty, ale jeszcze do grudnia 2013 pozostał w AW w charakterze konsultanta^[19][17].

Działalność publicystyczna

Od czasu przejścia na emeryturę zajął się działalnością literacką i publicystyczną^[31]. Związał się ze środowiskami prawicowymi^[32]. Został stałym komentatorem Telewizji Republika^[33]. Pisywał, a także udzielał wywiadów do tygodników „Sieci”, „Do Rzeczy” i „Gazety Polskiej” oraz kwartalnika „Fronda”^[34]. Był także komentatorem oraz współprowadzącym w telewizji internetowej wRealu24^[35] oraz występował w audycjach Radia Wnet^[36]. Gościł i udzielał prelekcji w dyskusyjnym Klubie Ronina^[37].

Od października 2017 do grudnia 2018 prowadził w serwisie YouTube kanał o nazwie SWT tv^[38]. Posiadał również blog na portalu Salon24.pl^[39]. Współpracował też z telewizją internetową wSensie.tv oraz Mediami Narodowymi, kanałem pod patronatem stowarzyszenia Marsz Niepodległości^[40]. W styczniu 2020 założył internetowe radio o nazwie „KChT Radio Ludzi Rozsądnych”.