Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Piotr Mniszek Tchorznicki[uwaga 1] herbu Jelita (ur. 1832, zm. 30 października 1868 w Dąbrówce Polskiej) – właściciel ziemski.
Życiorys
Urodził się w 1877[1][2]. Był synem Jana Mniszek Tchorznickiego herbu Jelita (1777-1868[3]) i Korneli z domu Stankiewicz herbu Mogiła (zm. 1885)[4][2]. Miał rodzeństwo: Walentynę (zm. 1850, żona Władysława Urbańskiego[5]), Józefę (ur. ok. 1832, zm. w 1907, żona Zygmunta Ścibor-Rylskiego, dziedziczka majątków), Katarzynę Teofilę (1838-1842[6][7][uwaga 2]), Teofilę Adaminę (ur. 1840[8], zm. 23 marca 1899[9]), Medarda Antoniego Ignacego (ur. 8 czerwca 1842[10], powstaniec styczniowy w stopniu wachmistrza, poległy 3 września 1863 w zwycięskiej bitwie pod Panasówką[11][12][13][14])[15][2].
Był członkiem czynnym Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego[16]. Jako właściciel Komborni 14 października 1867 w Sanoku został wybrany Rady c. k. powiatu sanockiego z grupy większych posiadłości i został członkiem wydziału powiatowego[17][18].
Po śmierci ojca (26 lipca 1868[3]) został dziedzicem majątku Dąbrówka Polska[1]. Zamieszkiwał pod tamtejszym numerem 1[3]. Był stanu wolnego[3]. Zmarł 30 października 1868 w Dąbrówce Polskiej w wieku 36 lat[1][uwaga 3]. Został pochowany w rodzinnej kaplicy grobowej w Sanoku-Dąbrówce 2 listopada 1868[1].
Uwagi
- ↑ W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Peter Ritter von Tchorznicki”.
- ↑ Tu podano Katarzynę urodzoną i zmarłą w 1842, zob. Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 653, 705 Nie wydaje się to możliwe z uwagi na urodzenie Medarda w połowie 1842
- ↑ Data śmierci 30 października 1868 została podana w parafialnej księdze zmarłych. W doniesieniu prasowym na łamach „Kurjera Warszawskiego” podano datę 29 października 1868, zob. Zmarli. „Kurjer Warszawski”. Nr 243, s. 5, 22 października (3 listopada) 1868. Na tabliczce nagrobnej w kaplicy grobowej wskazano datę śmierci 1 listopada 1868.
Przypisy
- 1 2 3 4 Księga zmarłych 1855–1878 Sanok. Sanok: Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 194 (poz. 99).
- 1 2 3 Mniszek Tchorznicki, Piotr. tchorznicki.com. [dostęp 2020-08-05].
- 1 2 3 4 Księga zmarłych 1855–1878 Sanok. Sanok: Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 191 (poz. 75).
- ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 705.
- ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 184 (poz. 64).
- ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 28.
- ↑ Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 76 (poz. 65).
- ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 64.
- ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 293 (poz. 28).
- ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 94 (poz. 123).
- ↑ Z Lubelskiego. „Gazeta Narodowa”. Nr 181 i 182, s. 4, 18 września 1863.
- ↑ Kronika. „Czas”. Nr 240, s. 3, 21 października 1863.
- ↑ Zygmunt Kolumna: Pamiątka dla rodzin polskich. Krótkie wiadomości biograficzne o straconych na rusztowaniach, rozstrzelanych, poległych na placu boju oraz zmarłych w więzieniach, na tułactwie i na wygnaniu syberyjskiem od roku 1861-1866. Ze źródeł urzędowych, dzienników polskich, jak niemniej z ustnych podań osób wiarogodnych i towarzyszy broni. Część 2. Kraków: 1868, s. 278.
- ↑ Celina Dominikowska: IX. Nabożeństwo za poległego ś. p. Medarda Tchórznickiego. W: Jakub Gordon: Obrazki galicyjskie. Sanok: Drukarnia Karola Pollaka, 1869, s. 110-114.
- ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 653, 705.
- ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868. Lwów: 1868, s. 825.
- ↑ Nowiny z kraju i z zagranicy. Sanok. „Dziennik Lwowski–Dodatek”. Nr 166, s. 2, 21 października 1867.
- ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868. Lwów: 1868, s. 399-400.
Bibliografia
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 1-799.