Piotr Polejowski
Data urodzenia

1734

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1776
Lwów

Uczelnia

warsztat Johanna Georga Pinsla

Wpływy

Johann Georg Pinsel, Bernard Meretyn

Praca
Projekty

barokizacja katedry łacińskiej we Lwowie

Piotr Polejowski (ur. 1734, zm. 26 kwietnia 1776 we Lwowie) – snycerz, architekt lwowski[uwaga 1] i królewski[1].

Życiorys

Urodził się w 1734[2] z ojca Jana i matki Katarzyny[3], mieszczan lwowskich[4]. Brat Jana i Macieja Polejowskich[5]. Jego szwagrami byli snycerz Antoni Osiński i malarz Maciej Miller[4]. W 1764 uzyskał wraz z innymi rzeźbiarzami lwowskimi zezwolenie na noszenie szabel i szpad[4]. Prowadził samodzielną działalność artystyczną przynajmniej od 1760, być może opuścił Buczacz po śmierci Bernarda Meretyna, który zmarł w 1759[6]. Kierownik i projektant robót przy restauracji katedry łacińskiej we Lwowie w latach 1765–1776, w podziemiach której został pochowany[3]. Był żonaty z Marianną Pelczyńską[4] (zm. 1781), miał z nią córkę Weronikę Teklę (ur. 1764, ochrzczoną w obecności Macieja Millera i Rozalii Osińskiej), i syna (ur. 1765)[2].

Prace

Dzieła
Ołtarz główny katedry łacińskiej we Lwowie
Ołtarz św. Trójcy katedry łacińskiej we Lwowie
Ołtarz Przemienienia Pańskiego katedry łacińskiej we Lwowie
Dzwonnica przy kościele parafialnym w Nawarii
Ołtarz główny, kościół oo. dominikanów w Podkamieniu, zniszczony przez bolszewików[7]

Zbigniew Hornung uważał, iż Piotr Polejowski niewątpliwie był uczniem Bernarda Meretyna[4]. Piotr Krasny i Jakub Sito przypuszczają, że on najprawdopodobniej był najpojętniejszym uczniem Jana Jerzego Pinzla, a po śmierci mistrza stał się głównym «dziedzicem» jego sztuki[6].

Prace możliwe

Uwagi

  1. ↑ Zbigniew Hornung w biogramie Polejowskiego w PSB nazywał jego tylko architektem. Zob. Zbigniew Hornung, Polejowski Piotr (zm. przed r. 1780), s. 291
  2. ↑ Zbigniew Hornung uważał, że autorem rzeźb był brat Piotra Maciej → Zob. Zbigniew Hornung. Pierwsi rzeźbiarze lwowscy z okresu rokoka. „Ziemia Czerwieńska”. III, 1937, s. 29.

Przypisy

  1. 1 2 Andrzej Betlej, Polejowski Piotr, snycerz i architekt [w:] Słownik Artystów Polskich, t. 7, s. 377.
  2. 1 2 Andrzej Betlej, Polejowski Piotr, snycerz i architekt, s. 376. [dostęp 2017-06-15]
  3. 1 2 Piotr Polejowski
  4. 1 2 3 4 5 Zbigniew Hornung. Polejowski Piotr (zm. przed r. 1780), s. 291-292
  5. ↑ Maciej Polejowski. [dostęp 2017-06-15]
  6. 1 2 3 Piotr Krasny, Jakub Sito. "Pan Piotr Polejowski snycyrz lwowski" i jego dzieła w kościele Franciszkanów w Przemyślu, nr 5, s. 186-187. [dostęp 2017-06-15]
  7. ↑ Piotr Krasny: Kościół p.w. Wniebowzięcia Najśw. Panny Marii i Podwyszenia Krzyża Św. oraz klasztor OO. Dominikanów wraz z założenien pielgrzymkowym w Podkamieniu. [W:] Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 13. Kraków : Wydawnictwo Antykwa, Drukarnia Narodowa S. A., 2005, s. 175—176. seria: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I). ISBN 978-83-89273-25-X
  8. ↑ Wołodymyr Wujcyk: Nowe źródło do dziejów wyposażenia wnętrza kościoła Franciszkanów w Przemyślu. [w:] Sztuka kresów wschodnich: materiały sesji naukowej. T. III. Kraków, 1998, s. 317.
  9. ↑ Jerzy Kowalczyk, Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej [w:] Rocznik Historii Sztuki, 2003, Nr XXVIII, s. 259.
  10. ↑ Andrzej Betlej, Kościół parafialny w Kąkolnikach [w:] Sztuka kresów wschodnich: materiały sesji naukowej, Kraków, 1996, Nr 2, s. 216. [dostęp 2017-06-15]
  11. ↑ Jerzy Kowalczyk, Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej [w:] Rocznik Historii Sztuki, 2003, Nr XXVIII, s. 206.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.