Piotr Pacewicz
Ilustracja
Piotr Pacewicz (pierwszy z lewej)
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1953
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Pracodawca

Instytut Psychologii PAN, Gazeta Wyborcza, OKO.press

Małżeństwo

Alicja Pacewicz

Dzieci

Krzysztof, Mateusz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Piotr Wojciech Pacewicz (ur. 1 stycznia 1953 w Warszawie) – polski psycholog i dziennikarz, publicysta dziennika „Gazeta Wyborcza”, współzałożyciel i od 2016 redaktor naczelny OKO.press.

Życiorys

Absolwent Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1980 do 1989 był adiunktem w Instytucie Psychologii PAN, pracował także jako wykładowca psychologii społecznej na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie Zachodnim[1].

W latach 80. związany z opozycją demokratyczną. Od 1981 do 1989 związany z „Tygodnikiem Mazowsze” (największym pismem podziemnej „Solidarności”) jako archiwista, następnie redaktor i twórca tekstów[2]. Brał udział w obradach Okrągłego Stołu. Należał do założycieli „Gazety Wyborczej”, od 1995 do 2010 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego[1][3].

Zajmuje się sprawami polskiej sceny politycznej, podejmuje też tematykę obyczajowo-społeczną. Jeden z regularnych komentatorów „Gazety Wyborczej”, zajmujący się tematyką obrony praw człowieka, a także pomysłodawca i współorganizator licznych redakcyjnych akcji społecznych i promocyjnych „Gazety Wyborczej” (np. „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”).

Współzałożyciel i redaktor naczelny portalu OKO.press[4]. Współautor scenariusza do serialu Czwarta władza (2004)[5].

Jest wnukiem Feliksa Fikusa[6]. Trzykrotnie żonaty; z drugiego małżeństwa ma syna Jana (Josha) Pacewicza, z trzeciego (z Alicją Pacewicz) dwóch synów: Mateusza[5][6] i Krzysztofa[7][6].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2011 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8].

W 2000 otrzymał Tęczowy Laur, a w 2008 nagrodę Hiacynt w kategorii media[9]. Jest laureatem Nagrody „Tolerancja 2007” przyznanej przez niemieckie, francuskie i polskie organizacje LGBT za publikacje krytykujące homofobię polskich władz i społeczeństwa[10].

Przypisy

  1. 1 2 Piotr Pacewicz, wyborcza.pl, 31 stycznia 2007 [zarchiwizowane 2010-02-05].
  2. ↑ Pacewicz, Piotr [online], wyborcza.pl, 28 listopada 2006 [dostęp 2011-05-16].
  3. ↑ Jerzy B. Wójcik zastąpi Piotra Pacewicza w kierownictwie „Gazety Wyborczej” [online], press.pl, 6 grudnia 2010 [dostęp 2021-05-17].
  4. ↑ Piotr Pacewicz [online], OKO.press [dostęp 2018-02-01].
  5. 1 2 Piotr Pacewicz w bazie filmpolski.pl [dostęp 2020-03-08].
  6. 1 2 3 Mariusz Kowalczyk, Wart Pac pałaca, „Press”, Nr 3–4, 2024, s. 60.
  7. ↑ Paweł Dembowski, Krzysztof Pacewicz dołączył do „Gazety Wyborczej” i „Wysokich Obcasów” [online], press.pl, 17 września 2018 [dostęp 2021-05-17].
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624).
  9. ↑ Wywiady Repliki: Piotr Pacewicz, innastrona.pl, 2008 [zarchiwizowane 2009-01-29].
  10. ↑ Piotr Pacewicz nagrodzony za tolerancję, wyborcza.pl, 5 listopada 2007 [zarchiwizowane 2017-01-04].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.