 kapitan administracji | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 października 1893 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
kierownik referatu |
| Odznaczenia | |
_2r_BAR.svg.png.webp){kind=small}  _BAR.svg.png.webp){kind=small} | |
Piotr Januszkowski (ur. 1 października 1893 w Witebsku, zm. ?) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys
Urodził się 1 października 1893 w Witebsku, ówczesnej stolicy guberni witebskiej, w rodzinie Mikołaja i Teofilii z Suchorskich[1].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 692. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2][3]. Służył wówczas w 7 pułki piechoty Legionów w Chełmie[2][4]. W styczniu 1924 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Biłgoraj na stanowisko oficera instrukcyjnego[5]. W następnym miesiącu wrócił do macierzystego pułku[6]. W kwietniu 1924 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Hrubieszów na stanowisko oficera instrukcyjnego[7]. W listopadzie tego roku został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie na stanowisko referenta Przysposobienia Wojskowego w Oddziale Wyszkolenia[8][9]. 1 grudnia 1924 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 15 sierpnia 1924 i 254. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10][11]. Następnie kontynuował służbę w DOK II w Lublinie[12][13][14][15]. W marcu 1939 nadal pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr II na stanowisku kierownika referatu organizacyjnego 2 Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego[16]. W międzyczasie, w tym samym stopniu i starszeństwie, został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[17].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[17][18]
- Medal Niepodległości – 13 września 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[19][1][20]
- Srebrny Krzyż Zasługi[21][17]
Przypisy
- 1 2 Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-14].
- 1 2 Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 83.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 427.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 143.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 2 stycznia 1924, s. 760.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 12 lutego 1924, s. 60.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 29 kwietnia 1924, s. 244.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 122 z 18 listopada 1924, s. 683.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 44, 138.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924, s. 740.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 370.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 136, 209.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 53, 456.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 51.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 49.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 513.
- 1 2 3 Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 296.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-14].
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 212, poz. 238.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 53.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.