Pietniczany
Piatniczany
Ilustracja
Cerkiew w Pietniczanach
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

stryjski

Populacja (2001)
 liczba ludności


909

Kod pocztowy

82423

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Pietniczany”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pietniczany”
Ziemia49°22′12″N 23°56′06″E/49,370000 23,935000

Pietniczany (ukr. П'ятничани) – wieś na Ukrainie, w rejonie stryjskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 909 mieszkańców.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Pietniczany, położony na linii LwówStryjBatiowo.

Historia

Wieś królewska Piętniczany położona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie stryjskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1], w drugiej połowie XVII wieku dzierżawa Kawczykąt, Piatniczany i Stryjańcze należała do kasztelana czernihowskiego Zdzisława Zamoyskiego i jego żony z Lanckorońskich[2].

W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Uhersko w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskiem[3]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Obecnie na terenie Republiki Ukrainy. W XIX wieku od północnego zachodu istniała niemiecka wieś Muehlbach. Pierwotnie wchodziła w skład dóbr królewskich, przekazana w 1643 r. w dożywocie przez króla Władysława IV stolnikowi lwowskiemu Stanisławowi Kowalskiemu. W 1657 roku przekazana w dożywocie przez króla Jana Kazimierza Mikołajowi Pełczyńskiemu. Od 1830 roku wieś wraz z okolicznymi dobrami została zakupiona na licytacji przez braci Jana i Augusta Czajkowskich. W 2001 roku wieś zamieszkiwało 909 osób.

Zabytki

  • Wieża przy drodze do Rohatyna z ok. XV/XVI wieku, która prawdopodobnie stanowiła część zamku rodu Sieniawskich. Zbudowano ją z wapienia na planie kwadratu, liczy trzy kondygnacje. W XVII wieku zamek został przekształcony w klasztor bazylianów, który istniał w nim do II poł. XVIII wieku. Rekonstrukcja zwieńczenia wieży oraz palisady została wykonana z inicjatywy Lwowskiej Galerii Obrazów w latach 1990-1991.
  • Cerkiew św. Paraskewy

Przypisy

  1. Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 3.
  2. Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 205.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.