Piesarthrius

	Piesarthrius
	Hope, 1834
	; Samiec Piesarthrius marginellus
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kózkowate
Podrodzina	kózkowe
Plemię	Strongylurini
Rodzaj	Piesarthrius
	Typ nomenklatoryczny
	Piesarthrius marginellus Hope, 1834
Synonimy
	Anatisis Pascoe, 1867; Aprostictus Pascoe, 1866; Petalodes Newman, 1840; Westwoodia Kaup, 1866;
	Anatisis Pascoe, 1867; Aprostictus Pascoe, 1866; Petalodes Newman, 1840; Westwoodia Kaup, 1866;

Piesarthrius – rodzaj chrząszczy z rodziny kózkowatych i podrodziny kózkowych (Cerambycinae).

Takson ten został opisany w 1834 roku przez Fredericka Williama Hope'a. Gatunkiem typowym wyznaczył on Piesarthrius marginellus^[1]^[2].

Chrząszcze te mają podłużno-owalne ciało, 3,1 do 4,2 raza dłuższe niż szerokie, o długości od 13 do 36 mm. Wierzch ciała głównie brązowy, pokryty dwoma rodzajami szczecinek: krótkimi, położonymi i długimi, sterczącymi. Głowa ma frontoclypeus poprzeczny, oczy duże, grubo fasetkowane i głęboko wykrojone, a guzki czułkowe odsunięte od nasad żuwaczek. Samiec ma czułki blaszkowate, dwublaszkowate lub blaszkowato-pierzaste, co jest cechą unikalną wśród australijskich kózkowatych. U samicy czułki są piłkowane i sięgają połowy długości pokryw, zaś u samca często wystają poza ich wierzchołek. Czułki u obu płci są 11-członowe, ich rozszerzający się ku szczytowi trzonek jest krótszy od przedplecza, drugi człon jest poprzeczny, a trzeci niedłuższy od trzonka. Przedpiersie ma wąski, ku szczytowi rozszerzony wyrostek i pozbawione jest bocznych rozszerzeń panewek przednich bioder. Śródpiersie ma wyrostek zaokrąglony na wierzchołku, umiarkowanie rozdzielający środkowe biodra. Wyrostek zapiersia jest na szczycie wcięty. Boczne części śródtułowia, zatułowia i często także odwłoka pokrywają przylegające, białe szczecinki. Punktowanie pokryw duże u nasady i wyraźnie drobniejsze pośrodku. Narząd kopulacyjny samca o wewnętrznym woreczku wyposażonym w dwa skleryty u nasady oraz rozległe pólka mikrospikul w części środkowej i wierzchołkowej^[1].

Kózki te zasiedlają krainę australijską, przy czym tylko jeden gatunek sięga południa Nowej Gwinei, a pozostałe są endemitami Australii. Bionomię poznano tylko u pospolitego P. marginellus – jego larwy rozwijają się w drewnie różnych gatunków akacji^[1].

Należy tu 9 opisanych gatunków^[1]:

Piesarthrius bleeserae McKeown, 1942
Piesarthrius brevicornis Aurivillius, 1917
Piesarthrius frenchi (Blackburn, 1891)
Piesarthrius intricatus (Blackburn, 1889)
Piesarthrius laminosus (Newman, 1840)
Piesarthrius marginellus Hope, 1834
Piesarthrius muelleri (Blackburn, 1896)
Piesarthrius reticulaticollis McKeown, 1940
Piesarthrius rufoflavus McKeown, 1940

Przypisy

1 2 3 4 Adam Slipinski, Hermes Escalona: Australian Longhorn Beetles (Coleoptera: Cerambycidae) Volume 2: Subfamily. CSIRO Publishing, 2016, s. 243-245.
↑ A. Barsevskis i inni: Piesarthrius. [w:] Cerambycidae of the World [on-line]. 2015. [dostęp 2016-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-16)].

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i rekordy dotyczące Piesarthrius w: Atlas of Living Australia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Slipinski-1] 1 2 3 4 Adam Slipinski, Hermes Escalona: Australian Longhorn Beetles (Coleoptera: Cerambycidae) Volume 2: Subfamily. CSIRO Publishing, 2016, s. 243-245.

[cow-2] A. Barsevskis i inni: Piesarthrius. [w:] Cerambycidae of the World [on-line]. 2015. [dostęp 2016-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-16)].

[1]

[2]