Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1680 |
Data i miejsce śmierci |
2 marca 1758 |
Arcybiskup Lyonu | |
Okres sprawowania |
1740–1758 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sakra biskupia |
2 lipca 1724 |
Kreacja kardynalska |
23 lutego 1739 |
Kościół tytularny |
Santi Nereo ed Achilleo |
Data konsekracji |
2 lipca 1724 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Filippo Valignani | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
Pierre Guérin de Tencin (ur. 22 sierpnia 1680 w Grenoble, zm. 2 marca 1758 w Lyonie) – francuski kardynał.
Życiorys
Urodził się 22 sierpnia 1680 roku w Grenoble, jako syn Antoine’a Guérina i Louise de Buffévent (jego siostrą była Claudine Guérin de Tencin)[1]. Studiował na Sorbonie, gdzie uzyskał doktorat z teologii. 12 czerwca 1724 roku został arcybiskupem Embrun, a 2 lipca przyjął sakrę[2]. Jednocześnie został asystentem Tronu Papieskiego[1]. Na terenie swojej diecezji gorliwie zwalczał jansenizm, a na synodzie diecezjalnym zawiesił biskupa Jeana Soanena z Senezu, który protestował przeciwko konstytucji apostolskiej Unigenitus[1]. 23 lutego 1739 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Nereo ed Achilleo[2]. W latach 1739–1742 był ambasadorem Francji przy Stolicy Apostolskiej[1]. W 1740 roku został arcybiskupem Lyonu, a dwa lata później – ministrem stanu Francji[1]. Zmarł 2 marca 1758 roku w Lyonie[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Pierre Guérin de Tencin. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-10]. (ang.).
- 1 2 Pierre Guérin de Tencin. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-10]. (ang.).