Pierścienie Newtona
Układ do obserwacji pierścieni

Pierścienie Newtona – zjawisko optyczne polegające na powstawaniu prążków interferencyjnych w kształcie pierścieni, w świetle przechodzącym jak i odbitym, przechodzącym poprzez cienkie warstwy w pobliżu styku powierzchni wypukłej i płaskiej rozdzielonych substancją o innym niż stykające się współczynniku załamania. Dla światła białego powstają wielobarwne prążki, dla monochromatycznego – jasne i ciemne prążki.

Pierścienie Newtona były pierwszym zjawiskiem interferencyjnym badanym ilościowo[1]. Zjawisko jako pierwszy obserwowali Robert Boyle w 1663 roku[2] i niezależnie od niego Robert Hooke[1], który wyjaśnił je falową naturą światła. Nazwane zostały na cześć Izaaka Newtona, który jako pierwszy opisał zjawisko dokładnie[3], m.in. obserwując powstawanie pierścieni barwnych[2].

Występowanie pierścieni Newtona jest szczególnie dokuczliwe w DTP podczas skanowania materiałów transparentnych, gdyż w wynikowych plikach graficznych obraz tych prążków jest szczególnie trudny do usunięcia. W celu uniknięcia tego zjawiska stosuje się skanowanie materiałów transparentnych przyklejonych specjalnymi środkami bezpośrednio do płyty lub cylindra skanera, wprowadza się olej w miejsce szpary powietrznej, umieszcza w specjalnych kopertach, z których następnie powietrze jest odsysane lub też umieszcza w specjalnych ramkach zapewniających odpowiednio dużą warstwę powietrza względem sąsiednich elementów skanera.

Zobacz też

  • interferometr Newtona

Przypisy

  1. 1 2 Jurgen R. Meyer-Arendt: Wstęp do optyki. Warszawa: PWN, 1977, s. 229.
  2. 1 2 Zbigniew Płochocki. Korpuskularna teoria interferencji światła. „Delta”, 1974.
  3. ↑ Newtona pierścienie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-03-24].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.