Pieścirogi Stare
Gromada Stare Pieścirogi
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

warszawskie

Powiat

pułtuski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Pieścirogi Stare / Stare Pieścirogi

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

12

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

26

brak współrzędnych

Pieścirogi Stare (pod koniec Stare Pieścirogi[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].

Gromadę Pieścirogi Stare z siedzibą GRN w Pieścirogach Starych (w obecnym brzmieniu Stare Pieścirogi) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie pułtuskim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/17/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Chlebiotki, Kosewo, Konary, Siennica, Mogowo, Morgi, Mokrzyce Dworskie, Mokrzyce Włościańskie, Malczyn, Pieścirogi Stare, Pieścirogi Nowe i Ruszkowo ze zniesionej gminy Nasielsk w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 26 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

31 grudnia 1961 do gromady Pieścirogi Stare włączono obszary zniesionych gromad Cegielnia Psucka i Dębinki w tymże powiecie[9].

W latach 1970. jednostka funkcjonowała pod nazwą gromada Stare Pieścirogi[1].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  2. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  3. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  4. 1 2 Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  5. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  6. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  7. Uchwała Nr VI/10/17/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu pułtuskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  8. Uchwała Nr XLII/156/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Pułtusku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 56)
  9. Uchwała Nr IV-19/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 27 września 1961 r. w sprawie zmian granic i nazw, utworzenia i zniesienia niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 292)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.