Rok produkcji | |
---|---|
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
26 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Andrzej Żuławski |
Główne role | |
Produkcja |
Pieśń triumfującej miłości – drugi obok Pavoncello film krótkometrażowy w reżyserii Andrzeja Żuławskiego z roku 1967. Andrzej Żuławski napisał scenariusz do filmu wraz ze swym ojcem Mirosławem Żuławskim, na podstawie opowiadania Iwana Turgieniewa[1].
Fabuła
26-minutowy czarno-biały film Żuławskiego, utrzymany w onirycznej konwencji, opowiada historię miłosnego trójkąta. Do posiadłości Fabiusza przybywa z dalekich podróży przyjaciel Mucjusz w towarzystwie swojego sługi Malajczyka. Przed laty żona Fabiusza, piękna Waleria kochała Mucjusza. Fabiusz jest zazdrosny, że uczucie jakim Waleria darzyła Mucjusza może powrócić. Malajczyk gra na egzotycznym instrumencie "Pieśń o miłości", która potrafi czynić cuda.
Obsada
- Beata Tyszkiewicz - Waleria
- Piotr Wysocki - Mucjusz
- Andrzej May - Fabiusz
- Jerzy Jogałła - Malajczyk
Przypisy
- ↑ Pieśń triumfującej miłości w bazie filmpolski.pl
Linki zewnętrzne
- Pieśń triumfującej miłości w bazie Filmweb
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.