Philautus[1] | |||
Gistel, 1848[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – Ph. petersi | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Philautus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Hyla aurifasciata Schlegel, 1837 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Philautus – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Rhacophorinae w rodzinie nogolotkowatych (Rhacophoridae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące od środkowych Indii przez Mjanmę i Tajlandię po Filipiny i Wielkie Wyspy Sundajskie[6].
Systematyka
Etymologia
- Orchestes: gr. ορχηστης orkhēstēs „tancerz”[7]; młodszy homonim Orchestes Illiger, 1798 (Coleoptera).
- Ixalus: ιξαλος ixalos „skaczący, zwinny”[4]. Nazwa zastępcza dla Orchestes Tschudi, 1838.
- Philautus: gr. φιλαυτος philautos „kochający samego siebie”[8]. Nazwa zastępcza dla Orchestes Tschudi, 1838.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
- Philautus abditus Inger, Orlov & Darevsky, 1999
- Philautus acutirostris (Peters, 1867)
- Philautus acutus Dring, 1987
- Philautus amabilis Wostl, Riyanto, Hamidy, Kurniawan, Smith & Harvey, 2017
- Philautus amoenus Smith, 1931
- Philautus aurantium Inger, 1989
- Philautus aurifasciatus (Schlegel, 1837)
- Philautus bunitus Inger, Stuebing & Tan, 1995
- Philautus cardamonus Ohler, Swan & Daltry, 2002
- Philautus catbaensis Milto, Poyarkov, Orlov & Nguyen, 2013
- Philautus cinerascens (Stoliczka, 1870)
- Philautus cornutus (Boulenger, 1920)
- Philautus davidlabangi Matsui, 2009
- Philautus disgregus Inger, 1989
- Philautus dubius (Boulenger, 1882)
- Philautus erythrophthalmus Stuebing & Wong, 2000
- Philautus everetti (Boulenger, 1894)
- Philautus garo (Boulenger, 1919)
- Philautus gunungensis Malkmus & Riede, 1996
- Philautus hosii (Boulenger, 1895)
- Philautus ingeri Dring, 1987
- Philautus jacobsoni (Van Kampen, 1912)
- Philautus juliandringi Dehling, 2010
- Philautus kakipanjang Dehling & Dehling, 2013
- Philautus kempiae (Boulenger, 1919)
- Philautus kempii (Annandale, 1912)
- Philautus kerangae Dring, 1987
- Philautus larutensis (Boulenger, 1900)
- Philautus leitensis (Boulenger, 1897)
- Philautus longicrus (Boulenger, 1894)
- Philautus macroscelis (Boulenger, 1896)
- Philautus maosonensis Bourret, 1937
- Philautus microdiscus (Annandale, 1912)
- Philautus mjobergi Smith, 1925
- Philautus namdaphaensis Sarkar & Sanyal, 1985
- Philautus nepenthophilus Etter, Haas, Lee, Min, Das & Hertwig, 2021
- Philautus nephophilus Dehling, Matsui & Yambun Imbun, 2016
- Philautus nianeae Stuart, Phimmachak, Seateun & Sheridan, 2013
- Philautus pallidipes (Barbour, 1908)
- Philautus petersi (Boulenger, 1900)
- Philautus poecilius Brown & Alcala, 1994
- Philautus polymorphus Wostl, Riyanto, Hamidy, Kurniawan, Smith & Harvey, 2017
- Philautus refugii Inger & Stuebing, 1996
- Philautus saueri Malkmus & Riede, 1996
- Philautus schmackeri (Boettger, 1892)
- Philautus surdus (Peters, 1863)
- Philautus surrufus Brown & Alcala, 1994
- Philautus tectus Dring, 1987
- Philautus thamyridion Wostl, Riyanto, Hamidy, Kurniawan, Smith & Harvey, 2017
- Philautus tytthus Smith, 1940
- Philautus umbra Dring, 1987
- Philautus ventrimaculatus Wostl, Riyanto, Hamidy, Kurniawan, Smith & Harvey, 2017
- Philautus vermiculatus (Boulenger, 1900)
- Philautus worcesteri (Stejneger, 1905)
Przypisy
- ↑ Philautus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.von N.F.X. Gistel: Naturgeschichte des Thierreichs für höhere Schulen. Stuttgart: Hoffmann, 1848, s. x. (niem.).
- ↑ J.J. von Tschudi: Classification der Batrachier mit Berücksichtigung der fossilen Thiere dieser Abtheilung der Reptilien. Neuchâtel: Petitpierre, 1838, s. 35. (niem.).
- 1 2 A.M.C. Duméril & G. Bibron: Erpétologie générale, ou, Histoire naturelle complète des reptiles. T. 8. Paris: Roret, 1841, s. 523. (fr.).
- ↑ A. Dubois. Miscellanea taxinomica batrachologica (I). „Alytes”. 5, s. 72, 1987. (ang.).
- 1 2 Darrel R. Frost: Philautus Gistel, 1848. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-12-10]. (ang.).
- ↑ Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 155, OCLC 637083062 (ang.).
- ↑ R.W. Brown: Composition of scientific words; a manual of methods and a lexicon of materials for the practice of logotechnics. Washington: Published by the author, 1954, s. 603. (ang.).
Bibliografia
- Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.