Data założenia |
1941 |
---|---|
Typ |
państwowa |
Państwo | |
Liczba pracowników • naukowych |
|
Liczba studentów |
8,6 tys. |
Rektor |
Han Zhen |
Położenie na mapie Chin | |
39°57′15″N 116°18′15″E/39,954167 116,304167 | |
Strona internetowa |
Pekiński Uniwersytet Języków Obcych (chiń. upr. 北京外国语大学; pinyin Běijīng Wàiguóyǔ Dàxué) – państwowa uczelnia w Pekinie, w Chinach, specjalizująca się w nauczaniu języków obcych, w tym rzadziej używanych. Uczelnia posiada wydział języków wschodnioeuropejskich kształcący na najstarszej i do niedawana jedynej w Chinach polonistyce (drugą otwarto w 2009 roku w Harbinie[1]). Jeden z dwóch najważniejszych uniwersytetów językowych w Chinach, dostarczający kadr dla chińskiej dyplomacji. Popularnie zwany Běiwài (chiń. upr. 北外)[2].
Pekiński Uniwersytet Języków Obcych wywodzi się ze Szkoły Języków Obcych w Yan’an. Szkoła ta została połączona z Instytutem Studiów Zagranicznych po założeniu ChRL w 1949, tworząc Pekiński Instytut Języków Obcych. W 1959 został do niego dołączony Pekiński Instytut Rosyjski. W 1994 Pekiński Instytut Języków Obcych został przekształcony w uniwersytet[3].
Pekiński Uniwersytet Języków Obcych składa się z 14 wydziałów, 7 osobnych instytutów i kilku centrów badawczych. Oferuje 56 kierunków studiów na poziomie studiów licencjackich, 15 kierunków studiów magisterskich i 9 kierunków studiów doktoranckich. Wykłada się tam 49 języków obcych[4]. Posiada bardzo szeroki program wymiany międzynarodowej (310 instytucji w 50 krajach[5]). W Polsce współpracuje z uniwersytetami: Jagiellońskim, Warszawskim i Gdańskim. W kooperacji Katedry Polonistyki Beiwaiu i Instytutu Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ powstał Instytut Konfucjusza w Krakowie[6].
Wydziały i instytuty[7]
Wydziały
- Wydział Prawa
- Wydział Studiów Azjatyckich i Afrykańskich
- Instytut Studiów Koreańskich
- Instytut Azji Południowo-Wschodniej
- Instytut Azji Południowej
- Instytut Studiów Bliskowschodnich i Afrykanistyki
- Wydział Języka i Literatury Chińskiej
- Katedra Języka chińskiego
- Katedra Języka Chińskiego jako Obcego
- Wydział Anglistyki i Studiów Międzynarodowych
- Instytut Anglistyki
- Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Międzynarodowej
- Instytut Translatoryki i Przekładu
- 12 centrów badawczych
- Wydział Studiów Europejskich i Języków Europejskich
- Instytut Studiów Wschodnioeuropejskich i Południowoeuropejskich
- Instytut Europy Północnej
- Wydział Gospodarki Międzynarodowej
- księgowość, administracja businessu, handel elektroniczny, zarządzanie informacją, finanse, ekonomii międzynarodowa
- Wydział Stosunków Międzynarodowych i dyplomacji
- Instytut Dyplomacji
- Instytut Polityki Międzynarodowej
- Centrum Studiów Genderowych
- Centrum Studiów Stosunków Wschodu i Zachodu
- Wydział Studiów Rosyjskich
- Rosjoznawstwo
- Ukrainistyka
- Wydział filozofii i Nauk Społecznych
- Instytut Filozofii i Kultury
- Instytut Ekonomii Światowej
- Centrum Studiów nad Cywilizacją i Kulturową
- Koledż Kształcenia Ustawicznego
- Koledż Pedagogiczny
- Instytut Edukacji On-line
- Szkoła Dyplomowa Translatoryki i Przekładu
- Szkoła Języka Angielskiego do Zastosowań Specjalnych
Instytuty
- Instytut Romanistyki
- Filologia francuska
- Studia Szwajcarskie
- Instytut Iberystyki
- Filologia hiszpańska
- Filologia portugalska
Przypisy
- ↑ Polonistyka na uniwersytecie w Harbinie. AzjaPacyfik.pl, 23-10-2009. [dostęp 2012-03-08]. (pol.).
- ↑ Beijing Foreign Studies University. Beijing Attractions, 2010. [dostęp 2012-03-08]. (ang.).
- ↑ A Brief History. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)]. (ang.).
- ↑ Schools & Departments. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-26)]. (ang.).
- ↑ International Exchange. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-13)]. (ang.).
- ↑ Historia Instytutu Konfucjusza w Krakowie. CJiKCh UJ „Instytut Konfucjusza w Krakowie”, 2010. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-12)]. (pol.).
- ↑ Schools & Department. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-10)]. (ang.).