Paweł Piotrowicz

Paweł Piotrowicz (ur. 1978) – polski poeta, dziennikarz, organizator koncertów i wystaw, animator kultury.

Kariera

W latach 2013–2016 był prezesem Stowarzyszenia Kulturalno-Artystycznego „Rita Baum”[1], jak również redaktorem działów muzycznego i prozy pisma Rita Baum[2][3]. Publikował w Ricie Baum, Przeglądzie Powszechnym, Kulturze, Pomostach, Kalendarzu Wrocławskim.

Jest autorem zbioru tekstów poetyckich pt. Pierwszy plan (Nagroda Główna w konkursie im. Jacka Bieriezina 2002)[4]. W 2003 r. ukazał się jego tomik wierszy „Pierwszy plan” (Łodź, 2003)[5].

Jest laureatem II nagrody na debiut książkowy w konkursie im. Rafała Wojaczka (Wrocław, 2002) oraz laureatem III nagrody w międzynarodowym konkursie im. Else Lasker – Schuler (Poznań, 2003)[6].

Zorganizował około 400 imprez kulturalnych, jest wydawcą i promotorem wrocławskich zespołów undergroundowych, których płyty wydawał w serii „Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna” na łamach czasopisma Rita Baum (Kormorany, Klaus Mit Foch, Kaman & The Big Bit, Miki Mousoelum, Los Loveros, Kaman/Konikiewicz). Organizator tras koncertowych zespołów Matplaneta, Kostas New Progrram i Trottel Stereodream[7], a także cyklu koncertów pt. Scena Sajkoffag (2003–2004) prezentującej zespoły alternatywne z Polski[8]. Ponadto jest pomysłodawcą i realizatorem cyklu Prezentacje – przedstawiających wrocławskich poetów[8].

W 2015 roku był kuratorem części muzycznej wystawy „Dzikie Pola. Historia Awangardowego Wrocławia” (Galeria „Zachęta”, Warszawa)[9], a w 2017 roku wystawy „Czarna Wiosna. Wokół wrocławskiej sceny lat osiemdziesiątych” (Muzeum Współczesne Wrocław)[10].

Od stycznia 2021 roku jest prezesem fundacji Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna[11] i właścicielem fanpage’a[12] o tej samej nazwie.

W 2019 roku został laureatem konkursu „Alternatywa” ogłoszonego przez Strefę Kultury Wrocław[13] i współautorem wydanej w 2020 roku książki „Kultura Alternatywna. Strategie istnienia – przypadek Salki CRK”[14] traktującej o ekonomii, wspólnocie oraz definicji alternatywności na bazie społeczności z Salki CRK[15].

Publikacje

„Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna 1979–1989”

W ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014)[16] opracował i wydał zbiór rozmów „Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna 1979–1989” (Rita Baum, 2015)[17]. Jest laureatem Wrocławskiej Nagrody Muzycznej w kategorii muzyka rozrywkowa (2016)[18] oraz nominowany do nagrody „Emocje” Radio Wrocław Kultura (2016)[19] za książkę „Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna 1979-1989”, w skład której wchodzi zbiór ilustracji oraz 10 wywiadów z muzykami tworzącymi w latach 80. XX wieku: Mariusz „Kajtek” Janiak, Arek Marczyński, Łukasz Medeksza, Wojciech Konikiewicz, Lech Janerka, Kostas Georgakopulos, Tomasz „Mniamek” Stępień, Krzysztof „Kaman” Kłosowicz, Jacek „Ponton” Jankowski, Krzysztof „Kristafari” Kubiak.

„Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna 1990–2000”

W 2020 roku był stypendystą Prezydenta Wrocławia za książkę „Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna 1990–2000”[20], która została wydana w październiku 2022 roku jako druga część pod hasłem „Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna” dotycząca lat 90. (Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna, 2022)[21]. Składa się na nią zbiór ilustracji i 10 wywiadów z muzykami zespołów: Kormorany, Serpent Beat, Infekcja, FATE, zespół HURT, Klinika, Funny Hippos, Robotobibok, Tumbao i Job Karma. Publikacja została wydana w limitowanym nakładzie 500 sztuk i promowana we wrocławskich mediach[22].

Przypisy

  1. ↑ Stowarzyszenie Kulturalno-Artystyczne „Rita Baum” [online], ngo.pl [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  2. ↑ Redakcja „Rity Baum”. [w:] Rita Baum [on-line]. Stowarzyszenie Kulturalno-Artystycznego „Rita Baum”. [dostęp 2013-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 grudnia 2013)]. ISSN 1429-852X.
  3. ↑ Podwodny Wrocław – Na Falach Odry i Na Suchym Lądzie – after party. Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu. [dostęp 2013-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 grudnia 2013)].
  4. ↑ Kronika Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział w Łodzi. [dostęp 2013-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 grudnia 2013)].
  5. ↑ Paweł Piotrowicz – Dolnośląskość.pl – Odkrywamy Dolny Śląsk [online], dolnoslaskosc.pl [dostęp 2022-12-10].
  6. ↑ Polska Bibliografia Literacka (PBL) [online], pbl.ibl.poznan.pl, Protokół Kulturalny, 2004 nr 21/22 s. 8–9 [dostęp 2022-12-10].
  7. ↑ Goście Międzynarodowego Festiwalu Kryminału. Portal Kryminalny. [dostęp 2013-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 grudnia 2013)].
  8. 1 2 Paweł Piotrowicz (1978). Biuro Literackie. [dostęp 2013-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 grudnia 2013)].
  9. ↑ Huncwot.com, Dzikie pola Historia awangardowego Wrocławia – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  10. ↑ MWW – Muzeum Współczesne Wrocław – Czarna wiosna. Wokół wrocławskiej niezależnej sceny muzycznej lat 80. [online], muzeumwspolczesne.pl [dostęp 2022-12-10].
  11. ↑ WROCŁAWSKA NIEZALEŻNA SCENA MUZYCZNA [online], Rejestr.io [dostęp 2022-12-10].
  12. ↑ Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna [online], facebook.com [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  13. ↑ » Znamy wyniki konkursu badawczego Praktyków Kultury! [online], strefakultury.pl [dostęp 2022-12-10].
  14. ↑ Paczkowski K., Piotrowicz P., Trawinska M., Kultura alternatywna – strategie istnienia. Przypadek salki CRK, Strefa Kultury Wrocław, Wrocław 2020.
  15. ↑ CRK Salka [online], facebook.com [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  16. ↑ Stypendia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznane na II połowę 2014 roku, mkidn.gov.pl [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  17. ↑ Wrocławska niezależna scena muzyczna 1979-1989 [online] [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  18. ↑ Wrocławska Nagroda Muzyczna i Teatralna 2016 przyznane [online], wroclaw.pl [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  19. ↑ EMOCJE 2016: Nagrody Radia Wrocław Kultura (LISTA NOMINOWANYCH) [online], Radio Wrocław [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  20. ↑ Stypendia prezydenta dla artystów i osób upowszechniających kulturę wręczone [online], wroclaw.pl [dostęp 2022-12-10] (pol.).
  21. ↑ SERPENT Paweł Piotrowicz – Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna 1990 – 2000 [online], wsm.serpent.pl [dostęp 2022-12-10].
  22. ↑ Premiera książki „Wrocławska Niezależna Scena Muzyczna 1990-2000” [online], Radio Wrocław [dostęp 2022-12-10].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.