Paw złoty
Pavo muticus[1]
Linnaeus, 1766
Ilustracja
Samiec
Ilustracja
Samica z pisklęciem
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Pavonini

Rodzaj

Pavo

Gatunek

paw złoty

Podgatunki
  • P. m. spicifer Shaw, 1804
  • P. m. imperator Delacour, 1949
  • P. m. muticus Linnaeus, 1766
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Paw złoty[3], paw zielony[4] (Pavo muticus) − gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Występuje w gęstych lasach południowo-wschodniej Azji. Zagrożony wyginięciem. Jego bliski krewny to paw indyjski (Pavo cristatus).

Wygląd

Samiec z rozłożonym ogonem

Piersi i szyja samca są barwy zielonej ze złotym połyskiem, na głowie widoczny jest czub w kształcie kłosa. Pokrywy skrzydeł są turkusowo-niebieskie z metalicznym połyskiem, grzbiet zielony z brązowym połyskiem. Samiec posiada tren składający się z ok. 200 piór. Samica podobnie ubarwiona, ale nie ma trenu.

Samiec osiąga długość 230–250 cm (z trenem), samica – 80–90 cm.

Podgatunki

Wyróżnia się następujące podgatunki[5][6]:

  • P. muticus spicifer – zdecydowanie najciemniejszy, pióra pokryw skrzydeł są czarne z zielonymi obwódkami. Występuje od północno-wschodnich Indii i Bangladeszu do zachodniej Mjanmy.
  • P. muticus imperator – podobny do P. muticus muticus. Występuje od wschodniej Mjanmy do Tajlandii, Indochin i południowych Chin.
  • P. muticus muticus – występuje na Jawie, na Półwyspie Malajskim wymarł, w Tajlandii prawdopodobnie również. Jest najbardziej zielony w porównaniu do pozostałych podgatunków.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2009 roku uznaje pawia złotego za gatunek zagrożony (EN – Endangered); wcześniej, od 1994 roku klasyfikowano go jako gatunek narażony (VU – Vulnerable). Liczebność populacji szacuje się na 10–20 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. Główne zagrożenia dla gatunku to polowania dla mięsa i piór, wybieranie jaj i piskląt z gniazd, przekształcanie środowiska przez człowieka i związana z tym fragmentacja siedlisk oraz niepokojenie przez ludzi[2][7].

Przypisy

  1. ↑ Pavo muticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 Pavo muticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Pavonini Rafinesque, 1815 (wersja: 2020-09-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-19].
  4. ↑ Albin Łącki: Wśród zwierząt – ptaki. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988, s. 96. ISBN 83-09-01320-5.
  5. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-19]. (ang.).
  6. ↑ Green Peafowl (Pavo muticus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  7. ↑ Species factsheet: Pavo muticus. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-03-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.