Pawło Żurawlow
Pełne imię i nazwisko

Pawło Mychajłowycz Żurawlow

Pseudonim

Kajman[1]

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1983
Saki[2]

Obywatelstwo

ZSRR (1983-1991)
Ukraina (od 1991)

Wzrost

187[1] cm

Masa ciała

95[1] kg

Styl walki

kick-boxing, boks tajski[1]

Kategoria wagowa

półciężka, ciężka[1]

Klub

Sevastopol Muay Thai

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

84[1]

Zwycięstwa

72

Przez nokauty

26

Porażki

11

Remisy

1

Pawło Mychajłowycz Żurawlow (ukr. Павло Михайлович Журавльов;, ros. Павел Михайлович Журавлёв Pawieł Michajłowicz Żurawliow ur. 29 lipca 1983 w Sakach) – ukraiński kick-boxer oraz bokser. Uczestnik finału K-1 World Grand Prix 2012. Zawodnik m.in. SUPERKOMBAT Fighting Championship oraz GLORY.

Kariera kick-boxerska

W latach 2006–2009 walczył głównie na Ukrainie i w Rosji, zostając wielokrotnie mistrzem Europy oraz świata WBKF. W tym czasie zwyciężał takich zawodników jak Serhij Łaszczenko, Alaksiej Kudzin czy Konstantīns Gluhovs. W sierpniu 2009 zadebiutował w organizacji K-1, pokonując utytułowanego Turka Gökhana Sakiego na punkty. Jeszcze w tym samym roku, wygrał z Marokańczykiem Mouradem Bouzidim.

W 2011 związał się z rumuńską organizacją SUPERKOMBAT Fighting Championship, gdzie 1 października 2011 wygrał turniej Grand Prix. W 2012 wystartował w dwóch kolejnych turniejach - listopadowym, w którym odpadł w pierwszej walce z Surinamczykiem Ismaelem Londtem oraz grudniowym, który zwyciężył, pokonując w półfinale Rumuna Benjamina Adegbuyia przez nokaut i w finale w rewanżu Londta na punkty.

Wcześniej, bo 14 października stoczył walkę na gali K-1 World Grand Prix 2012 in Tokyo Final 16, wygrywając z Brazylijczykiem Saulo Cavalarim jednogłośnie na punkty[3]. 15 marca 2013 wystąpił podczas finałowej gali K-1 WGP w Zagrzebiu, zastępując Japończyka Makoto Ueharę[4]. Żurawlow ostatecznie doszedł do półfinału w którym przegrał z Chorwatem Mirko Filipoviciem na punkty (3-0)[5].

Po finale w Zagrzebie, K-1 będące w poważnych problemach finansowych, nie wypłaciło większości uczestnikom turnieju wypłat, w tym Żurawlewowi[6], który postanowił kontynuować karierę w mniejszych organizacjach takich jak Final Fight Championship, King of Kings czy SUPERKOMBAT, wygrywając m.in. z Chorwatem Agronem Pretenim oraz Polakami, Michałem Turyńskim[7] i Kryspinem Kalskim[8]. Zanotował również dotkliwą porażkę przez ciężki nokaut w rewanżowym starciu z Benjaminem Adegbuyiem[9].

19 lutego 2016 został mistrzem Final Fight Championship w wadze półciężkiej, wygrywając z Holendrem Brianem Douwesem przez TKO[10]. 22 lipca 2016 nieudanie zadebiutował w GLORY, przegrywając na punkty w półfinale turnieju z Brazylijczykiem Arielem Machado[11], zaś 5 listopada tego samego roku, odniósł pierwsze zwycięstwo w organizacji, pokonując przed czasem Algierczyka Zinédina Hameur-Laina na gali GLORY 35[12].

14 lipca 2017 podczas gali GLORY 43 w Nowym Jorku pokonał jednogłośnie na punkty Brazylijczyka Saulo Cavalariego zostając tymczasowym mistrzem GLORY w wadze półciężkiej[13].

Kariera bokserska

W 2007 zawodowo zadebiutował w boksie, nokautując Rusłana Iwanienkę. Do tej pory stoczył siedem zwycięskich pojedynków. Poza tym jest również dwukrotnym finalistą bokserskiego turnieju Bigger’S Better z 2010 oraz 2012.

Osiągnięcia[1][14]

Kickboxing / Boks tajski:

  • Amatorskie[15]
    • 2003: Mistrzostwa Świata WAKO w Kickboxingu – 1. miejsce w kat. -86 kg, formuła low kick
    • 2005: Mistrzostwa Świata IAKSA w Kickboxingu – 1. miejsce w kat. +91 kg, formuła low kick[16]
  • Zawodowe
    • 2004: zwycięzca Pucharu Króla Tajlandii
    • 2005–2006: mistrz SNG (WBKF) w kat. -93 kg
    • 2006: mistrz Europy WBKF w wadze cruiser (86 kg)
    • 2006: mistrz SNG w wadze ciężkiej (91 kg), formuła muay thai
    • 2007: Gladiators of Ukraine GP - 1. miejsce
    • 2007: mistrz Europy WBKF w wadze ciężkiej (-93 kg)
    • 2008: WBKF World Tournament (Club Arbat) – 1. miejsce w wadze super ciężkiej (+93 kg)
    • 2008: WBKF European Tournament (Club Arbat) – 1. miejsce w wadze super ciężkiej (+93 kg)
    • 2009: WBKF World Tournament (Club Arbat) – 1. miejsce w wadze super ciężkiej (+93 kg)
    • 2009: WBKF European Tournament (Club Arbat) – 1. miejsce w wadze ciężkiej (-93 kg)
    • 2009: W5 Grand Prix – 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej (+96 kg)
    • 2009: mistrz W5 w wadze ciężkiej (+96 kg)
    • 2010: KOK World GP 2010 – 1. miejsce
    • 2011: SUPERKOMBAT World Grand Prix III – 1. miejsce
    • 2012: SUPERKOMBAT World Grand Prix Tournament – 1. miejsce
    • 2013: uczestnik finału K-1 World Grand Prix 2012
    • 2013: Legend Fighting Show – 1. miejsce w turnieju wagi półciężkiej (-93 kg)
    • 2016: mistrz FFC w wadze półciężkiej (-95 kg)
    • 2017: tymczasowy mistrz świata GLORY w wadze półciężkiej

Boks:

  • 2010: Bigger’S Better - 2. miejsce
  • 2012: Bigger’S Better - 2. miejsce

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Statystyki w kick-boxingu na glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  2. ↑ Крымский «Кайман» Журавлев выиграл турнир по кикбоксингу в Афинах. sport.dozor.com.ua, 2016-02-21. [dostęp 2017-07-15]. (ukr.).
  3. ↑ Dave Walsh: K-1 World Grand Prix Final 16 Live Results. liverkick.com, 13.10.2012. (ang.).
  4. ↑ Rian Scalia: K-1 WGP Final 8 Match-Ups. liverkick.com, 30.01.2013. (ang.).
  5. ↑ Dave Walsh: K-1 World Grand Prix 2013 Live Results. liverkick.com, 15.03.2013. (ang.).
  6. ↑ Nocne rozmowy o długach K-1 czyli face to face Orsata Zovko, Cro Copa i Dzevada Poturaka. fightsport.pl, 01.11.2016. (pol.).
  7. ↑ Dave Walsh: Weekend Results: LEGEND III. liverkick.com, 08.04.2014. (ang.).
  8. ↑ Wyniki gali KOK WGP Płock 2014. kickboxing24.pl, 28.11.2014. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-08)]. (pol.).
  9. ↑ Dave Walsh: SuperKombat World Grand Prix Final Results. liverkick.com, 21.12.2013. (ang.).
  10. ↑ Крымский «Кайман» Журавлев выиграл турнир по кикбоксингу в Афинах. sport.dozor.com.ua, 21.02.2016. (ros.).
  11. ↑ GLORY 32: Gabriel Varga rewanżuje się Serhiy'owi Adamchukowi i odbiera mu tytuł! Wyniki!. fightsport.pl, 23.07.2016. (pol.).
  12. ↑ GLORY 35: Artem Vakhitov lepszy w starciu unifikacyjnym w wadze półciężkiej! Wyniki i video!. fightsport.pl, 07.11.2016. (pol.).
  13. ↑ Zhuravlev secures interim title in bad blood Cavalari encounter. glorykickboxing.com, 2017-07-15. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  14. ↑ Parviz Iskenderov: BB1 Finalist Pavel Zhuravlev Faces Carnage for WKN title. fightmag.com.au, 2010-06-29. [dostęp 2018-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-01)]. (ang.).
  15. ↑ Dmitry Babkin: Чемпионат СССР по единоборствам, профессиональные бои по КИКБОКСИНГУ. psj.ru, 2008-07-11. [dostęp 2018-04-01]. (ros.).
  16. ↑ [http://www.kickboxing.it/mondialiiaksa05.html MONDIALI IAKSA 2005 MOSCA- RUSSIA- SETTEMBRE 2005]. kickboxing.it, 2005. [dostęp 2018-04-01]. (wł.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.