Paul Rivet
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1876
Wasigny

Data i miejsce śmierci

21 marca 1958
Paryż

Zawód, zajęcie

etnolog

Paul Rivet (ur. 7 maja 1876 w Wasigny, zm. 21 marca 1958 w Paryżu) – francuski etnolog, założyciel i od 1937 roku dyrektor Musée de l’Homme[1].

Jest twórcą teorii pacyficznej migracji ludów, które zasiedliły Amerykę Południową. W uzasadnieniu posłużył się wieloma zestawami zbieżności kulturowych, a nawet dowodami z zakresu parazytologii. Żeglarską migrację datował na okres od I w. p.n.e. do V w. n.e.[2]

W 1925 roku Paul Rivet założył Instytut Etnologii (wspólnie z Marcelem Maussem i Lucienem Lévy-Bruhlem), gdzie w profesjonalny sposób prowadzono etnograficzne badania terenowe i akcentowano rolę kontekstu w pozyskiwaniu obiektów do kolekcji muzealnych[3].

W latach 30. XX wieku Paul Rivet angażował się politycznie, wyrażając sprzeciw wobec rosnącego w siłę faszyzmu, a po klęsce Francji w wojnie z Niemcami w 1940 roku czynnie uczestniczył w działaniach francuskiego ruchu oporu[4].

Dzieła

  • z René Verneau, 1921-1922. Ancient Ethnography of Ecuador.
  • z H. Arsandaux, 1923. L’orfèvrerie du Chiriquí et de Colombie. Paris: Société des Américanistes de Paris.
  • 1923. L’orfèvrerie précolombienne des Antilles, des Guyanes, et du Vénézuéla, dans ses rapports avec l’orfèvrerie et la métallurgie des autres régions américaines. Paris: Au siège de la société des Américanistes de Paris.
  • 1943. Los origenes del hombre Americano. México: Cuadernos amerícanos.
  • 1954. Cités maya. Paris: A. Guillot.
  • z Gisèle Freund, 1954. Mexique précolombien. Neuchâtel: Éditions Ides et calendes.

Przypisy

  1. ↑ Krystyna Reinfuss, Historia powstania muzeów etnograficznych w Paryżu, „Lud”, t. 64, PTL, 1980.
  2. ↑ Aleksander Posern-Zieliński, Pierwotni mieszkańcy Polinezji, „Etnografia Polska”, XII.
  3. ↑ Agnieszka Trąbka, Muzeum etnograficzne jako sposób opowiadania o innych kulturach, [w:] Filip Wróblewski, Łukasz Sochacki, Jakub Steblik (red.), Antropologia zaangażowana (?) – Prace Etnograficzne, z. 38, Kraków: WUJ, 2010, s. 131–135, ISBN 83-233-8015-5, ISBN 978-83-233-8015-3.
  4. ↑ Roman Chymkowski: Nietożsamości. Tillion, Fanon, Bourdieu, Derrida i dylematy dekolonizacji. Warszawa: Campidoglio, 2019, s. 42.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.