Partia Demokratyczna
Ilustracja
Państwo

 Mongolia

Lider

Dzandaachüügijn Enchbold

Data założenia

2000

Członkostwo
międzynarodowe

Międzynarodowa Unia Demokratyczna

Barwy

Błękit

Obecni posłowie

33 (na 76)

Strona internetowa
Mongolia
Godło Mongolii
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Mongolii
Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna

Wikiprojekt Polityka

Partia Demokratyczna (mong. Ардчилсан Нам) – centro-prawicowa partia polityczna w Mongolii.

Historia

Partia została oficjalnie utworzona 6 grudnia 2000 roku z połączenia następujących partii politycznych: Mongolskiej Narodowej Partii Demokratycznej, Mongolskiej Partii Socjaldemokratycznej, Mongolskiej Partii Demokratycznej, Mongolskiej Partii Odnowy Demokratycznej i Mongolskiej Partii Demokratycznej Wierzących[1]. Szeregi nowej partii zasiliła grupa polityków, którzy odłączyli się od Mongolskiej Partii Zjednoczonego Dziedzictwa[1]. Przewodniczącym został Dambijn Dorligdżaw, którego w 2003 roku zastąpił Mendsajchany Enchsajchan[1].

W 2003 roku przed wyborami do parlamentu partia zawiązała koalicję wyborczą Ojczyzna - Koalicja Demokratyczna razem z Partią Ojczyzny i Partią Obywatelskiej Woli[2]. Komitet uzyskał 474 977 głosów i zdobył 34 mandaty w Wielkim Churale Państwowym[3], co nie dawało jednak większości parlamentarnej[2]. Ojczyzna – Koalicja Demokratyczna stworzyła rząd koalicyjny razem z Mongolską Partią Ludowo-Rewolucyjną a premierem po raz drugi został Cachiagijn Elbegdordż[4]. Rząd Elbegdordża upadł w styczniu 2006 roku, a nowym premierem został Mijeegombyn Enchbold, który powołał Enchsajchana na stanowisko wicepremiera[5]. Sam Enchsajchan został wyrzucony z partii po tym, jak nie udzielił poparcia drugiemu rządowi Elbegdordża[5]. W kwietniu 2006 roku szefem partii został Elbegdordż[4].

W wyborach parlamentarnych w 2008 roku partia zdobyła 26 mandatów (z 76), a Mongolska Partia Ludowo-Rewolucyjna 44[4]. Partia Demokratyczna zakwestionowała wyniki wyborów a Elbegdordż wezwał nowo wybranych członków partii, by nie podejmowali swoich obowiązków parlamentarnych[4]. Instrukcja Elbegdordża została zignorowana a on sam zrezygnował ze stanowisko przewodniczącego partii[4]. Nowym przywódcą partii został Norowyn Altanchujag[4].

Przed wyborami prezydenckimi w 2009 roku, partia zawiązała koalicję opozycyjną z Republikańską Partią Obywatelskiej Woli i Przymierzem Obywatelskim (zielonymi). Kandydatem koalicji na prezydenta został Cachiagijn Elbegdordż[6]. Elbegdordż zdobył 52% głosów, pokonując kandydata Mongolskiej Partii Ludowo-Rewolucyjnej i dotychczasowego prezydenta Nambaryna Enchbajara[6].

W wyborach parlamentarnych w 2012 roku partia zdobyła ponad 35% głosów. Stworzyła rząd koalicyjny z Mongolską Partią Ludowo-Rewolucyjną a Norowyn Altanchujag został premierem.

W wyborach prezydenckich w 2013 roku Elbegdordż zdobył 50,23% głosów, pokonując Badmaanjambuugijna Bat-Erdena z Mongolskiej Partii Ludowej i Udwal Nacag z Mongolskiej Partii Ludowo-Rewolucyjnej[7].

Jesienią 2014, po rezygnacji Norowyna Altanchujaga, który wcześniej został odwołany z urzędu premiera[8], nowym przewodniczącym partii został Dzandaachüügijn Enchbold[9]. Nowym premierem z ramienia Partii Demokratycznej został Czimedijn Sajchanbileg[10][11].

Przewodniczący partii

Poparcie

Poparcie w wyborach do Wielkiego Churału Państwowego:

  • 2004 – 44,74%, 34 mandatów na 76
  • 2008 – 40,43%, 28 mandatów(6)
  • 2012 – 35,32%, 34 mandatów(6)
  • 2016 – 33,35%, 9 mandatów(25)
Wyniki w wyborach prezydenckich
Wybory Kandydat Głosowanie Poparcie Uwagi
2001
 Radnaasümbereliin Gonchigdorj I tura 37,2% Kandydat przegrał
2005
 Mendsaikhany Enkhsaikhan I tura 20,20% Kandydat przegrał
2009
 Tsakhiagiin Elbegdorj I tura 51,21% Prezydent
2013
 Tsakhiagiin Elbegdorj I tura 50,23% Prezydent

Przypisy

  1. 1 2 3 Alan J. K. Sanders: Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press, 2010, s. 209. ISBN 978-0-8108-7452-7. [dostęp 2015-01-02].
  2. 1 2 Alan J. K. Sanders: Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press, 2010, s. 210. ISBN 978-0-8108-7452-7. [dostęp 2015-01-02].
  3. ↑ Mongolia: Election for State Great Hural 2004. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
  4. 1 2 3 4 5 6 Alan J. K. Sanders: Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press, 2010, s. 211. ISBN 978-0-8108-7452-7. [dostęp 2015-01-02].
  5. 1 2 Alan J. K. Sanders: Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press, 2010, s. 248. ISBN 978-0-8108-7452-7. [dostęp 2015-01-02].
  6. 1 2 Thomas Schrapel. „Auslandsinformationen”, s. 169-173, 2009. 5-6/2009. Konrad-Adenauer-Stiftung e.V.. ISSN 0177-7521. (ang.).
  7. ↑ Reuters: Mongolian president wins second term amid focus on mining curbs. 2013-06-27. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
  8. ↑ infomongolia.com: Parliament of Mongolia resolves to dismiss the prime minister. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
  9. ↑ infomongolia.com: Speaker of the Parliament of Mongolia, Z. Enkhbold is elected as the Head of Democratic Party. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
  10. ↑ infomongolia.com: Parliament ratifies nomination for the prime minister of Mongolia as Ch.Saikhanbileg. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
  11. ↑ infomongolia.com: The newly elected Prime Minister of Mongolia Ch.Saikhanbileg is accredited by the President. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.