Park przy Kwaśnym Źródle – założenie parkowe położone w obrębie osiedla Gajowice we Wrocławiu przy Kwaśnym Źródełku (Sauerbrunn). Powstało na bazie istniejącego w tym miejscu źródła wody i stawu. Po zagospodarowaniu terenu zieleni stało się znanym miejscem rekreacji. Istniał tu między innymi drewniany pawilon oraz przystań z wypożyczalnią łódek. Po 1945 r. staw został zasypany, a w późniejszym czasie teren został wykorzystany dla potrzeb położonych obok szkół, gdzie urządzono między innymi boiska, a następnie w latach 90. XX wieku w południowej części zbudowano kompleks sportowo-rekreacyjny. Natomiast po stronie północno-zachodniej część obszaru wydzielono na potrzeby parku kieszonkowego przy ulicy Kwaśnej. Współcześnie określa się, iż założenie to istnieje w bardzo zmienionej formie i jako obszar zdegradowany wymaga ewentualnych działań rewitalizacyjnych.
Historia
Teren, na którym istniał w późniejszym okresie Park przy Kwaśnym Źródle, leżał w obrębie łąk wsi Gajowice (Gabitz)[1][2][3]. Prawdopodobnie na początku XVIII wieku odkryto w tym miejscu źródło wody słabo mineralizowanej[1][2] – żelazisto-kwasowęglowej (akrotopega)[1], Sauerbrunn (Kwaśne Źródło)[1][2]. Według innej publikacji pierwsza wzmianka o źródle pochodzi z 1806 r.[2][4] Gajowice włączono do miasta w 1868[3][4] . Woda ze źródła została rurociągiem skierowana do stawu i już pod koniec XVIII wieku było to miejsce chętnie odwiedzane przez mieszkańców[1][5] . Około 1890 r.[2][4] (lub w 1893 r.[1]) źródło zyskało ocembrowanie i ozdobne ujęcie wody, a w 1893 r. nad stawem zbudowano pawilon w konstrukcji z drewna. Inwestorem był kupiec Georg Agath. Był to budynek w rzucie prostokątnym na płaszczyznę terenu w kształcie ośmioboku[1][2][4][5] . Został on przykryty dachem cebulastym[1][5] w formie stalowego, szpiczastego hełmu[5] . Wewnątrz znajdowała się studnia wyposażona w kołowrót. Pierwotny staw został powiększony, a ponadto zgeometryzowano jego brzegi. Na terenie wokół posadzono szpalery drzew[1][5] . Na nowo ukształtowanym stawie urządzono przystań i otwarto wypożyczalnię łódek[1][2][5] . Był również dostępny punkt sprzedaży wody z saturatora[2][4] , a według niektórych informacji woda ta była droższa od piwa[4][5] . W 1919 r. całość została zakupiona przez magistrat i stała się własnością miasta[1][2]. Rozwój osiedla sprawił, że teren znalazł się w kwartale ulic[6]: Sauerbrunn (ulica Kwaśna)[6][7], Herderstraße (ulica Grochowa)[6][8], Yorckstraße (ulica Jemiołowa)[6][9], Charlottenstraße (ulica Krucza)[6][10], Kopischstraße (ulica Stalowa)[6][11]. Był on dodatkowo przecięty ulicą Sprudelstraße (ulica Karasia – współcześnie nie istnieje)[4][6][12][13][14], która dzieliła obszar parku na część zachodnią ze stawem Sauerbrunnteich oraz wschodnią z placem zabaw Spielplatz Gabitzer Sauerbrunn[6].
W latach 1898–1900 po stronie wschodniej zbudowano pierwszy z budynków w Zespole Szkół Ludowych, a w latach 1905–1907 drugi z tych budynków[14][15][16]. Z kolei w latach 1925–1936 między innymi wokół założenia parkowego zbudowano nowe osiedle robotnicze Sauberbrunn-Viertel[1][17][18] (Am Sauerbrunn[1]). Rozwój osiedla sprawił, iż obiekt stał się jego rekreacyjnym zapleczem[1].
W wyniku działań wojennych zabudowa Gajowic w dużej części uległa zniszczeniom powstałym podczas oblężenia Wrocławia w 1945 r.[3][5] Dzięki temu, że zachodni odcinek ulicy Kruczej został opanowany przez wojska radzieckie już pod koniec lutego w 1945 r., zabudowa na zachód od ulicy Jemiołowej uległa mniejszym zniszczeniom niż reszta obszaru[17][19]. W latach 60. i 70. XX wieku nastąpiła odbudowa osiedla – osiedle mieszkaniowe „Gajowice”. Powstała wówczas większość zabudowy uzupełniającej wraz z remontem zachowanych kamienic[17][20][21][22]. Samo Kwaśne Źródło także doznało zniszczeń. Przede wszystkim zrujnowany został pawilon[4][5] . Staw został po 1945 r. zasypany[1][17][5] (widnieje jeszcze na planie miasta z 1948 r.[13]) gruzem z rozbiórki zniszczonych kamienic[4] , a teren przeznaczono na potrzeby urządzenia boiska i innych obiektów zewnętrznych: wschodni (dawny plac zabaw) dla Szkoły Podstawowej nr 57 działającej w pierwszym z budynków przy ulicy Jemiołowej 57 oraz zachodni (w miejscu gdzie był staw) dla Szkoły Podstawowej nr 33, a następnie Liceum Ogólnokształcącego nr VII, które działały w drugim ze wspomnianych wyżej budynków szkolnych, położonym przy ulicy Kruczej 49[1][4][6][15][23]. Południowa część tego terenu została zabudowana w latach 90. XX wieku nową halą sportową[23]. W 2019 r. oddzielono obszar w północno-zachodniej części terenu szkolnego i w okresie od 27.02.2019 r. do 22.09.2021 r. urządzono na nim park kieszonkowy[24][25].
Położenie i otoczenie
Teren dawnego Parku przy Kwaśnym Źródle położony jest we Wrocławiu na osiedlu Gajowice w dawnej dzielnicy Fabryczna[1][2][26], w jednostce urbanistycznej Śródmieście Południowe[27]. Jest to obszar zaliczany do osiedli kameralnych z dominacją zabudowy komponowanej[28][29], ale w bezpośrednim sąsiedztwie wielkiego osiedla blokowego[28][30], oba obszary o stosunkowo dużej gęstości zaludnienia[31][32]. Całość położona jest w obszarze dzielnicy Południe[33][34], której układ urbanistyczny podlega ochronie w ramach gminnej ewidencji zabytków[33][35][36][37][38]. Jest to układ kształtowany sukcesywnie od XIII wieku (wzmianki) i od lat 80. XIX wieku do 1945 r.[33][39] Stan zachowania obszaru określa się na dobry[39].
Zieleń współcześnie
Obszar dawnego parku ocenia się jako zdegradowany i wymagający ewentualnych działań rewitalizacyjnych, bowiem pierwotna funkcja jest obecnie całkowicie nieczytelna, a samo założenie istnieje w bardzo zmienionej formie. Wynika to między innymi z tego, że jest to teren współcześnie częściowo zabudowany i podzielony na części o różnych funkcjach. Ze starych nasadzeń zachowały się pojedyncze okazy starodrzewu wśród których można wymienić dęby szypułkowe (Ulmus laevis) i lipy (Tilia) oraz grupy grabów pospolitych (Carpinus bet ulus). Ponadto wzdłuż ogrodzeń znajdują się mieszane szpalery młodych drzew: klonów jaworów (Acer pseudoplatanus) i grabów pospolitych (Carpinus bet ulus)[1].
Park kieszonkowy przy ulicy Kwaśnej
W części północno-zachodniej terenu urządzono park kieszonkowy przy ulicy Kwaśnej[24][25][40] o powierzchni około 0,5 ha[24] (Zieleniec przy ul. Kwaśnej[40]). Położony jest pomiędzy zespołem jednostanowiskowych, parterowych garaży rozmieszczonych wzdłuż ulicy Kwaśnej a terenem szkolnym. W ramach zieleńca urządzono plac zabaw dla dzieci, zamontowano urządzenia Street Workout, przygotowano niewielką scenę jako miejsce spotkań, oświetlenie, ławki oraz kosze na śmieci. Posadzone zostały także drzewa, krzewy i kwiaty oraz urządzono trawniki. Powstał w ramach Wrocławskiego Budżetu Obywatelskiego. Całość prac kosztowała około 1,5 mln zł[24][25].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Bińkowska 2013 ↓, 487-488 (poz. 432 Park przy Kwaśnym Źródle).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Harasimowicz 2006 ↓, s. 465 (Kwaśne źródło).
- 1 2 3 Harasimowicz 2006 ↓, s. 221 (Gajowice).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Woźniak 2019 ↓.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Kuźniarski 2014 ↓.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 UMWD 2022 ↓, Mapy historyczne: Wrocław 1926-37.
- ↑ Heyduk 2012 ↓, s. 125 (Sauerbrunn).
- ↑ Heyduk 2012 ↓, s. 67 (Herderstr.).
- ↑ Heyduk 2012 ↓, s. 169 (Yorckstr.).
- ↑ Heyduk 2012 ↓, s. 31 (Charlottenstr.).
- ↑ Heyduk 2012 ↓, s. 85 (Kopischstr.).
- ↑ Heyduk 2012 ↓, s. 136 (Sprudelstr.).
- 1 2 UMWD 2022 ↓, Mapy historyczne: Wrocław 1948.
- 1 2 Eysymontt i in. 2008 ↓, s. 43 (poz. 37).
- 1 2 Czyszczoń 2011 ↓, s. 2.
- ↑ Czyszczoń 2012 ↓, s. 2.
- 1 2 3 4 Harasimowicz 2006 ↓, s. 446 (Krucza).
- ↑ UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Gminna ewidencja zabytków.
- ↑ Eysymontt i in. 2008 ↓, s. 12-13.
- ↑ Harasimowicz 2006 ↓, s. 633, 634 mapy (Osiedla Mieszkaniowe).
- ↑ Harasimowicz 2006 ↓, s. 221 (Gajowice osiedle ...).
- ↑ wroapp.pl 2016 ↓, Osiedle Gajowice.
- 1 2 LO VII i b.d. ↓, O nas.
- 1 2 3 4 Wiązowska 2021 ↓.
- 1 2 3 UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Inwestycje miejskie, ID: 3034.
- ↑ UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Osiedla Wrocławia.
- ↑ UMWr SIP Studium 2018 ↓, k.j.u. A11 Śródmieście Południowe.
- 1 2 Mironowicz 2016 ↓, s. 32-40.
- ↑ UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Osiedle kompletne, poz. A11 SZA_04.
- ↑ UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Osiedle kompletne, poz. A11 SZA_02.
- ↑ Mironowicz 2016 ↓, s. 26-31.
- ↑ UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Demografia.
- 1 2 3 UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Gminna ewidencja zabytków: Historyczny układ ....
- ↑ WUOZ 2018 ↓, dzielnica Południe.
- ↑ UMWr ZW 2021 ↓, wiersz 47.
- ↑ WUOZ 2022 ↓, wiersz 10408.
- ↑ NID geoportal 2022 ↓, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_UU.4362.
- ↑ NID zabytek.pl 2022 ↓, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_UU.4362.
- 1 2 WUOZ 2018 ↓, dzielnica Południe - karta ewidencyjna.
- 1 2 UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Mapa przyrodnicza.
Bibliografia
- Iwona Bińkowska i inni red., Leksykon zieleni Wrocławia, Wrocław miasto spotkań, Wrocław: Wydawnictwo Via Nova, 2013, ISBN 978-83-64025-06-8, ISBN 978-83-64025-06-8 (pol.).
- Maria Czyszczoń , Budynek szkoły w zespole szkół ludowych ob. Liceum Ogólnokształcące nr VII im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego [pdf: INSPIRE_ID PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_BK.211482], Karta biała z 2011-11-01; Autorskie prawa majątkowe należą do Gminy Wrocław, Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków w Warszawie, 1 listopada 2011, Karta ewidencyjna zabytków architektury i budownictwa nr 11969 [dostęp 2022-12-05] (pol.), Zabytek.pl – serwis Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
- Maria Czyszczoń , Szkoła w zespole szkół ludowych ob. gimnazjum nr 16 im. Andrzej Waligórskiego [pdf: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_EN.233172], Karta biała z 2012-09-01; Autorskie prawa majątkowe należą do Gminy Wrocław, Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków w Warszawie, 1 września 2012, Karta ewidencyjna zabytków architektury i budownictwa nr 11969 [dostęp 2022-11-30] (pol.), Zabytek.pl – serwis Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
- Rafał Eysymontt, Thomas Urban , Wrocław na fotografii lotniczej z okresu międzywojennego, ze zbiorów Instytutu Herdera w Magdeburgu, Wrocław: wydawnictwo VIA NOVA, 2008 (pol.).
- Jan Harasimowicz (red.), Encyklopedia Wrocławia, wyd. III poprawione i uzupełnione, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, ISBN 83-7384-561-5, ISBN 978-83-7384-561-9 (pol.).
- Andrzej Heyduk , Niemiecko-polski słownik nazw ulic, Wratislavia.net, 2012 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
- Adam Kuźniarski , Historia. Kiedy we Wrocławiu szklanka wody była droższa od kufla piwa, gazetawroclawska.pl; Gazeta Wrocławska – Polska Press Sp. z o. o., 27 lipca 2014 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
- Liceum Ogólnokształcące nr VII im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego [online] [dostęp 2022-12-07] .
- Izabela Mironowicz , Analiza funkcjonalna osiedli Wrocławia, AFO, Badanie i publikacja współfinansowana przez miasto Wrocław (www.wroclaw.pl), Wrocław: Fundacja Dom Pokoju, 2016, ISBN 978-83-941467-3-3 (pol.).
- Narodowy Instytut Dziedzictwa, Geoportal o zabytkach, NID [dostęp 2022-12-01] (pol.).
- Narodowy Instytut Dziedzictwa, Portal zabytek.pl, NID [dostęp 2022-12-01] (pol.).
- Przed/po Wrocławska architektura XX.XXI w. [online], Autorzy pomysłu i tekstów: Fundacja Transformator (Michał Duda, Agata Gabiś, Karolina Jara), Oprawa graficzna: Marian Misiak, Zdjęcia: Jerzy Krzysztof Kos, wroapp.pl, 2016 [dostęp 2022-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-14] .
- Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, Geoportal Dolny Śląsk, UMWD Wydział Geodezji i Kartografii; Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej [dostęp 2022-12-05] (pol.).
- Urząd Miejski Wrocławia, Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego, „geoportal.wroclaw.pl”, Jadwiga Brzuchowska, Wydział Planowania Przestrzennego Urzędu Miejskiego Wrocławia, Wrocław 2018 [dostęp 2022-12-08] (pol.).
- Urząd Miejski Wrocławia, System Informacji Przestrzennej Wrocławia – Mapy, „geoportal.wroclaw.pl”, Jadwiga Brzuchowska, Wydział Planowania Przestrzennego Urzędu Miejskiego Wrocławia, Wrocław [dostęp 2022-12-07] (pol.).
- Urząd Miejski Wrocławia, Zabytki Wrocławia, Magdalena Wankowska, Monika Florczak, Marta Kolibska, Data ostatniej aktualizacji: 22.06.2021 r. g. 13:45, Urząd Miejski Wrocławia, Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków, 22 czerwca 2021 [dostęp 2022-05-09] (pol.).
- Katarzyna Wiązowska , Tyle zieleni, że zmieści się w kieszeni – ale jak miło park kieszonkowy przy ul. Kwaśnej, aktualizacja: 2021-12-14, Oficjalny portal internetowy Wrocławia, Wrocław Rozmawia, Wrocław, 21 marca 2021 [dostęp 2022-12-05] (pol.).
- Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu, Wykazy zabytków, dawne województwo wrocławskie, miasto Wrocław, Piotr Jędrzejewski, Anna Olech, Biuletyn Informacji Publicznej – Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu, 21 marca 2022 [dostęp 2022-05-09] (pol.).
- Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu, Wykazy zabytków, obszary urbanistyczne Wrocław, Piotr Jędrzejewski, Anna Olech, Biuletyn Informacji Publicznej - Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu, 17 października 2018 [dostęp 2022-12-01] (pol.).
- Marta Woźniak , Kwaśna „Gajowiczanka” droższa od piwa, miejscawewroclawiu.pl, 18 lutego 2019 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Kwaśne Źródełko, [w:] Wrocław, Gajowice, ul. Kwaśna [online], fotopolska.eu, ID: b21524 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
- Park kieszonkowy, [w:] Wrocław, Gajowice, ul. Kwaśna [online], fotopolska.eu, ID: b371746 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
- Kwaśne Źródełko (dawne), [w:] Wrocław, Gajowice, ul. Kwaśna [online], dolny-slask.org.pl, ID: 510200 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
- Park kieszonkowy (ul. Kwaśna), [w:] Wrocław, Gajowice, ul. Kwaśna / ul. Krucza / ul. Karasia [online], dolny-slask.org.pl, ID: 8925158 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
- Liceum Ogólnokształcące nr VII [online], wikimapia.org [dostęp 2022-12-07] (pol.).