Park im. Stanisława Moniuszki
Ilustracja
Klomb z popiersiem S. Moniuszki
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Dzielnica

Śródmieście

Powierzchnia

2.36 ha

Data założenia

1875

Projektant

Hilary Majewski

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park im. Stanisława Moniuszki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park im. Stanisława Moniuszki”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park im. Stanisława Moniuszki”
Ziemia51°46′15,0″N 19°27′55,9″E/51,770833 19,465528

Park im. Stanisława Moniuszki w Łodzi (dawniej Park Kolejowy[1] lub też Ogród Kolejowy; w języku jidysz nazywany Koligurtn[2]) – park znajdujący się w obrębie ulic: Składowa, Kilińskiego, Narutowicza, Polskiej Organizacji Wojskowej. Utworzony został w 1875 roku[1], powierzchnia całkowita 2,3 ha.

Parkowa alejka

Park został utworzony w 1875 roku jako skwer publiczny (później zwany Parkiem Kolejowym)[1] z myślą o ludziach korzystających z dworca kolejowego Łódź Fabryczna, którego gmach wzniesiono w 1868 roku. Na terenie dzisiejszego parku znajdował się las, zaistniała zatem konieczność wybudowania ścieżek doprowadzających do dworca. Pierwsze plany parku wykonał architekt miejski Hilary Majewski. Był to drugi park w Łodzi (pierwszym był park „Źródliska” założony w roku 1840)[1].

W parku zasadzono sosny, świerki, brzozy, klony, kasztany, lipy, topole i wierzby płaczące – część z nich rośnie w parku do dziś. Na środku parku umiejscowiono plac z ozdobnym klombem. Park był przebudowywany w latach 30. XX wieku. W 1884 roku w parku została wzniesiona katedra prawosławna św. Aleksandra Newskiego. Park zaczęto nieoficjalnie nazywać parkiem Aleksandryjskim.

W latach 60. XX wieku park został przemianowany na park im. Stanisława Moniuszki, kompozytora Prząśniczki – hejnału Łodzi. W parku stoi pomnik – popiersie Stanisława Moniuszki, ufundowany w 1963 roku przez mieszkańców Łodzi. Autorami rzeźby są łódzcy plastycy Elwira i Jerzy Mazurczyk. Pomnik początkowo stał tyłem do ulicy Narutowicza, w 1970 roku obrócono go na prośbę mieszkańców. Centrum parku tworzą wraz z pomnikiem trzy klomby.

W parku znajduje się pomnik przyrody: buk pospolity. W latach 1994–1995 park został częściowo ogrodzony niskim murkiem. W 2000 roku przeprowadzono specjalistyczną pielęgnację najstarszych drzew w tym parku.

W latach 2019-2020 park przeszedł rewitalizację, która obejmowała remont alejek, nowe meble miejskie, nasadzenia, budowę placu zabaw oraz powiększenie parku o około 600m2. kosztem terenów u zbiegu ulic Kilińskiego i Rodziny Poznańskich, na których pierwotnie stała kamienica[3][4].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Rynkowska 1970 ↓, s. 148.
  2. ↑ Arnold Mostowicz: Łódź, moja zakazana miłość. Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1999, s. 14. ISBN 83-86058-42-0.
  3. ↑ Wiesław Pierzchała, Renowacja parku Moniuszki w Łodzi. Wokół cerkwi Newskiego budują ogrodzenie [online], Dziennik Łódzki, 23 maja 2019 [dostęp 2021-03-27] (pol.).
  4. ↑ Rewitalizujemy i powiększamy park Moniuszki [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2021-03-27] (pol.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.