Park Narodowy Padjelanta
Padjelanta nationalpark
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Szwecja

Położenie

Norrbotten

Data utworzenia

1962

Powierzchnia

1984 km²

Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, u góry znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Padjelanta”
Ziemia67°22′22″N 16°48′15″E/67,372778 16,804167
Strona internetowa
Szczyty Niják (1922 m n.p.m.) i Gisuris na terenie Parku Narodowego Padjelanta

Park Narodowy Padjelanta (szw. Padjelanta nationalpark) – park narodowy, największy w Szwecji i jeden z największych w Europie. Jest położony na terenie gminy Jokkmokk, w regionie Norrbotten. Park utworzono w 1962 roku, a w 1996 wraz z położonymi w pobliżu parkami narodowymi Sarek, Muddus i Stora Sjöfallet trafił na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako obszar Laponia. Na zachodzie granicę parku wyznacza granica państwowa z Norwegią. Po norweskiej stronie leży Park Narodowy Rago.

Nazwa parku wywodzi się ze słowa Badjelánnda, które w języku lule oznacza wyżynę bądź teren górski, co znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości, gdyż znaczna część parku leży powyżej granicy drzew. Obecnie na terenie parku znajdują się 3 wsie Lapończyków – Duorbun, Jåhkågasska oraz Sirges. Ich mieszkańcy wypasają renifery na łąkach parku.

Park chroni głównie płaskowyż otaczający jeziora Vastenjaure i Virihaure, którego pojedyncze szczyty sięgają 1850 m n.p.m.[1] W rezultacie krajobraz parku jest dość płaski, szczególnie w porównaniu z alpejskim charakterem Parku Narodowego Sarek, położonego na wschód od Padjelanta. Pomimo pozornego ubóstwa przyrodniczego, liczba gatunków roślin jest zaskakująco wysoka: na terenie Parku Narodowego Padjelanta stwierdzono 413 gatunków roślin[1], co jest rekordowym wynikiem na szwedzkich fieldach[2].

Jezioro Virihaure

Spośród ssaków na terenie parku można spotkać m.in. niedźwiedzia brunatnego, rysia, lisa polarnego i rosomaka. Z ptaków sowę śnieżną, sokoła białozora i gęś małą.[1]

Na teren parku można dostać się łodzią z Ritsem przez jezioro Akkajaure lub w czasie letnich miesięcy samolotem do stacji badawczej Staloluokta.

Przez teren parku przebiega znany szlak turystyczny zwany Padjelantaleden (Szlak Padjelanta). Szlak ma 160 km długości i jego punkty końcowe leżą w Kvikkjokk na południowym wschodzie i w Vaisaluokta lub Änonjalme poniżej szczytu Áhkká na północy.

Niektóre źródła[3] podają, że południowo-wschodnia zatoka jeziora Rissájávrre jest szwedzkim biegunem niedostępności. Droga położona najbliżej tego punktu znajduje się w odległości 47 km. Izolacja tego miejsca jest częściowo iluzją, gdyż szlak Padjelantaleden przebiega w odległości mniej niż 5 km od tego punktu.

Przypisy

  1. 1 2 3 Dmowski Krzysztof, Romanowski Jerzy, Ślepowroński Andrzej: Parki narodowe północnej Szwecji, w: "Przyroda Polska" nr 3/1983
  2. ↑ Strona Parku Narodowego Padjelanta. [dostęp 2008-11-07]. (ang.).
  3. ↑ C. Grundsten: Vandra Kungsleden och andra färdvägar. T. 2. Svenska Turistföreningen, 1991, s. 74.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.