Góra Cooka i Lodowiec Hookera | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Data utworzenia |
1953 |
Powierzchnia |
707 km² |
Położenie na mapie Nowej Zelandii | |
43°35′40,668″S 170°15′38,412″E/-43,594630 170,260670 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Góry Cooka (ang. Aoraki/Mount Cook National Park) – jeden z czternastu parków narodowych w Nowej Zelandii. Zlokalizowany jest w centralnej części Wyspy Południowej w Alpach Południowych i zajmuje powierzchnię 707 km². Został utworzony w 1953 roku. Tak jak pozostałe parki narodowe w Nowej Zelandii, jest zarządzany przez Department of Conservation. Należy do grupy Te Wāhipounamu – czterech nowozelandzkich parków narodowych wpisanych razem na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Geografia
Na terenie parku znajduje się 19 szczytów o wysokości przekraczającej 3000 m n.p.m., w tym Góra Cooka, najwyższy szczyt Nowej Zelandii, od którego pochodzi nazwa parku. 40% powierzchni parku zajmują lodowce, wśród nich Lodowiec Tasmana, który jest największym powierzchnią i najdłuższym lodowcem Nowej Zelandii[1].
Flora
W parku właściwie nie występują lasy, jest natomiast bogaty w roślinność alpejską. Można tu spotkać ponad 300 gatunków roślin, w tym kilka gatunków jaskrów. Najbardziej znany z nich to Ranunculus lyalli, największy gatunek jaskra na świecie. W języku angielskim poprawna nazwa to Mount Cook Buttercup lub Mountain Buttercup (czyli jaskier Góry Cooka), jednak czasem niepoprawnie nazywany jest Mount Cook Lily (czyli lilia Góry Cooka).
Fauna
Na terenie parku występuje około 40 gatunków ptaków, w tym rzadka papuga kea i sokół nowozelandzki. Oprócz tego, można spotkać wiele gatunków owadów (ważki, motyle, ćmy) oraz rzadko występujące gekony z gatunku Naultinus gemmeus[2].
Przypisy
- ↑ New Zealand Tourism Guide. Przewodnik po Nowej Zelandii. [Dostęp 27 listopada 2009].
- ↑ Department of Conservation. [Dostęp 27 listopada 2009].