Park Świętokrzyski i Śródmieście Północne widziane z Pałacu Kultury i Nauki (2013) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Dzielnica | |
Powierzchnia |
3 ha |
Data założenia |
1955 |
Projektant |
Tadeusz Nurkiewicz |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°14′03,6240″N 21°00′23,2560″E/52,234340 21,006460 | |
Strona internetowa |
Park Świętokrzyski – park w Warszawie, położony pomiędzy ulicami: Emilii Plater, Świętokrzyską i Marszałkowską a Pałacem Kultury i Nauki.
Opis
Park powstał na powierzchni ok. 3 ha jako część otoczenia Pałacu Kultury i Nauki w miejscu skasowanych przy budowie gmachu odcinków ulic: Pańskiej, Siennej, Zielnej i Wielkiej[1]. Został zaprojektowany przez Tadeusza Nurkiewicza[2]. Urządzanie parku rozpoczęto w 1954[3]. Posadzono w nim ok. 400 drzew (klony pospolite, klony srebrzyste, jawory, brzozy, dęby, jarzębiny, lipy, platany, czerwone buki, jodły kalifornijskie i świerki srebrne) i 7000 krzewów[1]. Część sadzonek sprowadzono ze Szczecina i Kamieńca Ząbkowickiego, natomiast lipy zostały przeniesione z okolicy ul. Księcia Trojdena[4].
Park został oddany do użytku 22 lipca 1955[2].
W 1955 park nosił nazwę „parku na placu im. Stalina”[1], a następnie „parku przy Pałacu Kultury i Nauki”[2]. Obecna nazwa pochodzi od ulicy Świętokrzyskiej.
W 2006 w parku odsłonięto pomnik Janusza Korczaka.
W latach 2008–2009 rozważano zabudowę jego zachodniej części (wzdłuż ulicy Emilii Plater)[5] i wzniesienie tu 280-metrowego wysokościowca, który przez większą część dnia zacieniłby niemal cały park. Przeciwko postawieniu wieżowca na terenie parku wystąpili architekci i urbaniści z Rady Architektury i Rozwoju Miasta, Towarzystwa Urbanistów Polskich, Forum Rozwoju Warszawy oraz partia Zieloni 2004. W przyjętym w 2010 planie miejscowym zrezygnowano z zabudowy parku.
Pozostałe informacje
- W maju 2004 w parku ustawiono „zakręconą w pętelkę” ławkę Laury i Petrarki ufundowaną przez Włoski Instytut Kultury w 700. rocznicę urodzin Francesca Petrarki.
- Od końca 2007 do początku 2009 działało tam „Forum Wolności Słowa” wzorowane na londyńskim Hyde Parku[6].
Przypisy
- 1 2 3 Jarosław Zieliński: Realizm socjalistyczny w Warszawie. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 414. ISBN 978-83-927791-3-1.
- 1 2 3 Marian Gajewski: Urządzenia komunalne Warszawy. Zarys historyczny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979, s. 351. ISBN 83-06-00089-7.
- ↑ Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.
- ↑ Jarosław Zieliński: Realizm socjalistyczny w Warszawie. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 415. ISBN 978-83-927791-3-1.
- ↑ Park idzie pod topór? Życie Warszawy, 3.06.2008
- ↑ Koniec z warszawskim Hyde Parkiem, tvn24, 23.03.2009