Parafia
Matki Bożej Szkaplerznej
w Stubnie
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Siedziba

Stubno

Adres

Stubno 12,
37-723 Stubno

Data powołania

przed 1546

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Przemyśl III

Kościół

Matki Bożej Szkapleżnej

Filie

• Barycz – pw. Miłosierdzia Bożego
• Stubienko – pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Proboszcz

ks. Tadeusz Włoch

Wezwanie

Matki Boskiej Szkaplerznej

Wspomnienie liturgiczne

16 lipca

Położenie na mapie gminy Stubno
Mapa konturowa gminy Stubno, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ParafiaMatki Bożej Szkaplerznejw Stubnie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaMatki Bożej Szkaplerznejw Stubnie”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaMatki Bożej Szkaplerznejw Stubnie”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaMatki Bożej Szkaplerznejw Stubnie”
Ziemia49°54′11,088″N 22°56′59,880″E/49,903080 22,949967
Strona internetowa
Kościół filialny w Stubienku

Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Stubnie – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Przemyśl III[1].

Historia

W 1682 roku na miejscu poprzedniego kościoła w Stubnie, zbudowano kolejny drewniany kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, który spłonął w 1832 roku. W XVII wieku parafię uposażyła Zofia Golska wdowa po kasztelanie kamienieckim. W 1810 roku w parafii było 359 wiernych. W latach 1826–1850 parafia nie posiadała własnego proboszcza, tylko zamiejscowych administratorów (excurrendo) z parafii w Michałówce i parafii w Medyce.

W 1863 roku z fundacji dziedzica Józefa Myszkowskiego zbudowano drewniany kościół pw. Matki Bożej z Góry Karmel, który w 1887 roku został konsekrowany przez bpa Łukasza Soleckiego.

W 1938 roku do parafii należały: Stubno, Barycz, Nakło, Skład Solny, Starzawa, Stubienko. Na terenie parafii było 672 rzymsko-katolików, 2 006 grekokatolików i 47 żydów.

19 marca 1987 roku zabytkowy kościół w Stubnie uległ spaleniu. Początkowo msze święte odprawiano pod prowizorycznym zadaszeniem, a od 12 kwietnia 1987 roku w tymczasowej kaplicy urządzonej w dawnym budynku gospodarczym.

W maju 1988 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła według projektu mgr inż. arch. Józefa Olecha. 23 grudnia 1990 roku bp Ignacy Tokarczuk poświęcił nowy kościół[2][3].

Na terenie parafii jest 1 621 wiernych (w tym: Stubno – 1 155, Barycz – 201, Stubienko – 265)[4].

Proboszczowie parafii:[5]
1809(?)–1826. ks. Tomasz Zagórski[6].
1826–1830. o. Aleksander Krzyżanowski (administrator excurrendo z Michałówki)[7].
1830–1831. ks. Tomasz Wojnarski (administrator excurrendo z Medyki).
1831–1833. ks. Maksymilian Krynicki (administrator excurrendo z Medyki).
1833–1843. ks. Walenty Madejski (administrator excurrendo z Michałówki).
1843–1844. ks. Leopold Niedzielski (administrator excurrendo z Michałówki).
1844–1848. ks. Aleksander Biliński (administrator excurrendo z Michałówki).
1848–1850. ks. Franciszek Łacheta (administrator excurrendo z Michałówki).
1850–1867. ks. Feliks Grocholski[8].
1867–1872. ks. Ignacy Potocki[9].
1872–1903. ks. Wincenty Słotwiński[10].
1903–1915. ks. Piotr Hajduk[11].
1915–1932. ks. Tomasz Sapyta[12].
1932–1974. ks. Ludwik Kudła[13][14][15][16].
1974–2004. ks. prał. Jerzy Lic[17][18].
2004–2010. ks. Zbigniew Rolski.
2010– nadal ks. Tadeusz Włoch.

Kościoły filialne

  • Stubienko – w 1971 roku dawna cerkiew została zaadaptowana na kościół filialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, a 8 grudnia 1973 roku ks. prał. Zdzisław Majcher odprawił pierwszą mszę świętą[2].
  • Barycz – w 1996 roku rozpoczęto przebudowę budynku dawnej szkoły, w której urządzono kościół filialny. 21 września 1997 roku została odprawiona pierwsza msza święta. 25 kwietnia 1998 roku abp Józef Michalik poświęcił kościół pw. Miłosierdzia Bożego.

Przypisy

  1. ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  2. 1 2 Historia parafii
  3. ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 353–354) ISSN 1233-4685
  4. ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 251) ISSN 1429-6314
  5. ↑ Duszpasterze
  6. ↑ Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit[us Lat[ini] Anno 1810] (s. 9) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
  7. ↑ Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit(us) Lat(ini) Anno 1827 (s. 12) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
  8. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1853 (s. 24) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
  9. ↑ Schematismus Venerabilis Cleri Dioecesani rit. lat. Premisliensis pro Ano Domini 1868 (s. 45-46) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
  10. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1874 (s. 46) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
  11. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1904 (s. 170-171) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
  12. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1917 (s. 150) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
  13. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1934 (s. 37–38) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
  14. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 134) [dostęp 2024-05-10]
  15. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 151) [dostęp 2024-05-19]
  16. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 42) [dostęp 2024-05-10]
  17. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 155) [dostęp 2024-05-10]
  18. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 304) [dostęp 2024-05-10]

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.